„Opuszczone, stawały się w mniemaniu okolicznej ludności siedliskiem duchów, upiorów, nawet Złego. A później odchodziły cicho, stopniowo, tracąc skrzydła, dachy, ściany… Aż na wzniesieniach pozostawały tylko upiorne szkielety, rysujące się na tle nieba. Potem słychać było jedynie szum wiatru…”

— Marek Żukow-Karczewski

Źródło: Wiatraki – arcydzieła drewnianej architektury przemysłowej, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/wiatraki-arcydziela-drewnianej-architektury-przemyslowej,16547.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 7 kwietnia 2022. Historia

Tematy

ściana , niebo , cichy , szum , pozostawanie , pot , siedlisko , wzniesienie , ludność

Marek Żukow-Karczewski 44

polski historyk, publicysta i działacz społeczny 1961

Podobne cytaty

„Grupy to są ściany domu, a jedność to dach. Trzeba umocnić ściany domu, aby można było wznieść dach.”

Philibert Tsiranana (1912–1978) polityk francuski

na konferencji szefów państw afrykańskich w maju 1963, wspominając o rozwoju grup politycznych w Afryce nazwanych Casablancą, Monrovią i Brazzaville.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka…, Agora, Warszawa 2011, ISBN 9788326805264, s. 57.

„Bo czuję się jak bóg, kiedy w tle słychać loop
i gdy ścieram pot, czując huk po kolejnym koncercie,
nie wierzyli, że oddam temu serce.”

Miuosh (1986)

Piąta strona świata
Źródło: utwór Więcej niż możesz

„Biskup Władysław rychło uświadomił sobie, że trzy rodzaje duchów ludzkich zaludniają naszą planetę. Są osoby, dla których ziemia jest wszystkim, a niebo – niczym. Są ludzie, dla których ziemia jest niczym, a niebo – wszystkim. I ludzie, dla których niebo jest obecne już tu, na ziemi, w czynnej miłości Boga i bliźniego. Nasz czcigodny jubilat i my wszyscy – jak mniemam – należymy do tej trzeciej kategorii duchów ludzkich. Do tej ogromnej rzeszy wierzących w Chrystusa, która zdążą do nieba poprzez Ziemię.”

Janusz Bolonek (1938–2016)

o abp Władysławie Ziółku.
Źródło: Łukasz Głowacki, Abp Ziółek podczas jubileuszu: odczuwam wdzięczność, archidiecezja.lodz.pl, 16 maja 2010 http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=4bd6a4cb64e9b87d96dc78b7c8f95a1b

„Ludzie wkraczają w świat innych, a potem odchodzą, czasem spokojnie, czasem gwałtownie, lecz zawsze pozostaje żal.”

Danielle Steel (1947) pisarka amerykańska

Bungalow numer 2 (2008)

„Anioły. Jeśli jest się bardzo cicho, słychać, jak chichoczą.”

Anne Fortier (1971)

Julia

„A na niebie gwiazdy gasną. Znikają cicho, bez słowa pożegnania, jak z naszego życia odchodzą ludzie, których wspomnienie przeszywa słodkim bólem nasze czerstwe dusze.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Akwarium

„Wykończysz się, Mordimerze – powiedział i splunął w kąt. – Jak Bóg na niebie, wykończysz się.
Oczywiście, takie słowa wsparcia i otuchy były mi wręcz nad wyraz niezbędne. Cichym jeszcze głosem powiedziałem Kostuchowi, co myślę o nim, o jego matce oraz o sposobach, na jakie chędożyło ją okoliczne bydło nierogate. (…)”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 261, wyd. I

„Wczoraj, w niedzielę, przez cały dzień ludność wyłapywała Żydów i odprowadzali ich do aresztu przy magistracie (…). I w dalszym ciągu tropiono wszędzie Żydów. Widziałem, jak w pobliżu szpitala, w zabudowaniach znanych powroźników Dymów, wynaleziono i wyprowadzono pięćdziesięciu Żydów. Liczyliśmy, gdy pędzono ich do aresztu. Tłum gawiedzi stał i przyglądał się. Niektórzy „z amatorstwa” pomagali: rozbijali dachy i ściany, szukając Żydów, a potem bili ich pałkami (…). Ludność z otwieranych żydowskich domów rozchwytuje wszystko, co jest pod ręką, ludzie bezwstydnie dźwigają całe toboły z nędznym żydowskim dobytkiem lub towarem z małych żydowskich sklepików.”

Zygmunt Klukowski (1885–1959) polski regionalista i bibliofil, lekarz

zapis z 26 października 1942 r.
Dziennik z lat okupacji Zamojszczyzny 1939–1944
Źródło: str. 292.

„Mila! Nie płacz. Ludzie odchodzą, ale miłość pozostaje.”

Małgorzata Musierowicz (1945) pisarka polska

Postać: Gizela Kalemba
Małomówny i rodzina (1975), Kalamburka (2001)

„Doświadczenie historyczne uczy, że Hitlerzy przychodzą i odchodzą, a naród niemiecki, a państwo niemieckie – pozostaje.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

pesymistyczne wizja dalszej historii ZSRR, po zdobyciu Berlina, maj 1945.
Źródło: Tomasz Szarota, Niemcy i Polacy. Wzajemne postrzeganie i stereotypy, PWN, 1996, s. 183.

Tematy

Marek Żukow-Karczewski 44

Podobne cytaty

Pokrewne tematy