„Nie można zrezygnować z życia tylko dlatego, że jest niepewne.”

„Odległość wobec każdego mężczyzny w życiu kobiety jest, być może, rezygnacją, ale także jej zwycięstwem. Zwycięstwem spokoju, kiedy chce się już zrezygnować z pełnego życia, czyli z dramatów.”

„(…) Że życie jest krótkie, kruche i że jesteśmy sami wbrew pozorom. Nie dlatego, że nie mamy przyjaciół i rodziny, ale dlatego, że pewne sprawy w życiu są przeznaczone tylko dla nas. Takiej intymności nie da się z nikim dzielić.”

„Interesuje mnie frywolny przekaz, dlatego że żyjemy w kraju dosyć stęchłym, ciasnym mentalnie, katolicko-zaściankowym. Mój program jest pewnego rodzaju kontrrewolucją.”

„W polskich filmach jest za dużo fikcji. (…) Brakuje autentyczności. Bliższe życiu są już dialogi i tematyka seriali telewizyjnych i pewnie dlatego oglądają je miliony ludzi.”

„Jesteśmy śmiertelni nie dlatego, ze umrzemy, ale dlatego, że rozpoczęliśmy żyć.”

„W życiu nie należy mówić nigdy. Nic nie wiadomo. Nagle człowiek jest zakochany. W życiu wszystko jest możliwe. Ale jeśli z czegoś zrezygnuję, to wyłącznie dla samej siebie. Myślę „OK, teraz jest ten moment”. Nie zrobiłabym tego dla mężczyzny. Mężczyzna, który mówi: Poświęć dla mnie wszystko?”

„Nie ma żadnej różnicy między filmem dokumentalnym a fabularnym, po prostu film dokumentalny powinien być tak samo skonstruowany jak film fabularny. Według mnie prawda w dokumencie nie istnieje – film dokumentalny jest fikcją (…). Sam oczywiście montaż wprowadzi też kreację, będzie pewną kompresją życia. Ja w pewnym momencie zrezygnowałem z tego, czego uczyli mnie profesorowie: poszukiwania prawdy. Według mnie dokument jest przetworzeniem rzeczywistości przez osobowość twórcy.”

„(…) to nie ja zrezygnowałem z filmu, tylko film ze mnie. Liczę, że to nie jest stan permanentny i kiedyś się odmieni. Miewałem już w swoim życiu okresy ciszy filmowej. Ale w teatrze galop trwa nadal.”

„W życiu piękne są tylko chwile.
Dlatego czasem warto żyć.”