„Siedząc w jury konkursu wokalnego, trącam kolegę. „Czyj to utwór?” – pytam, bo wydaje mi się znajomy. Wybałusza oczy: „No przecież twój!”. Ale dzięki temu, że nie pamiętam, bez obciążeń piszę nowe melodie. Jest ich pewnie z trzysta. Połowy piosenek nie zgłosiłem w ZAiKS-ie, co należałoby zrobić, bo przypomniałbym sobie tytuły, a też wpadłyby mi jakieś pieniądze.”

Tematy

pieniądze , dzięki , pisanie , piosenka , oko , tytuł , siedzenie , obciążenie , jury , znajomy , zgłoszenie , utwór , zrobienie , przypomnienie , połowa , konkurs