„Człowiek jest kowalem własnego szczęścia.
Pewno dlatego tak często znajdujemy się między młotem a kowadłem.”

„Nie każdy jest kowalem swego losu. Przeważnie bywa się kowadłem.”

„Stare przysłowia mówi, że „każdy jest kowalem własnego szczęścia”. Ale kowalstwa też się trzeba uczyć.”

„Każdy swego szczęścia jest kowalem.”

„To nieprawda, że człowiek nie jest kowalem swego losu, a już na pewno nie w tym zawodzie. Podnoszą się głosy, że szkoła teatralna morduje osobowości… Otóż odpowiem tak: co to za osobowość, którą tak łatwo zamordować.”

„Każdy jest kowalem własnego losu.”

„Człowiek jest kowalem swego losu.”

„Człowiek jest kowalem swojego losu.”

„Jeśli człowiek pragnie być szczęśliwy, powinien nie tylko dążyć do szczęścia własnego, ale również do szczęścia społeczności, do której należy i do szczęścia bliźnich, którzy ją tworzą.”

„Trudno być kowalem własnego losu w cudzej kuźni.”