„Kiedy ja zdawałem do szkoły teatralnej, to było nas na jedno miejsce 12 osób, a teraz jest 40. Zupełnie tego nie rozumiem, tym bardziej że szkół aktorskich jest wiele. Dzisiejsi studenci aktorstwa wiedzą, że nie muszą być aktorami.”

—  Jan Prochyra

Źródło: „Angora” 29/03 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bratl.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
student , aktor , miejsce , wiele , aktorstwo
Jan Prochyra Fotografia
Jan Prochyra 4
aktor polski 1948–2015

Podobne cytaty

Katarzyna Maciąg Fotografia

„Idzie się do szkoły teatralnej z przekonaniem, że będzie się potem aktorem teatralnym, a nie filmowym. Będąc jednocześnie w Krakowie myśli się o tym, tym bardziej.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

Jerzy Trela Fotografia

„Mówił mi [Zbigniew Cybulski], żebym nie zdawał do PWST, bo studenci ze szkoły teatralnej nie umieją drzwi zamykać. Drzwi się powinno zamykać, mówił, a nie pokazywać, że się zamyka! Trafna uwaga.”

Jerzy Trela (1942) polski aktor

Źródło: Jacek Cieślak, Teatr, moja pasja, „Rzeczpospolita”, 18 czerwca 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,675544_Wielka_Nagroda_dla_Jerzego_Treli.html

Agnieszka Kawiorska Fotografia

„Takie zderzenie miałam już na festiwalu szkół teatralnych w Łodzi, gdzie wszystkie szkoły pokazują swoje dyplomy. Zauważyłam, że rówieśnicy z Warszawy umieją walczyć o siebie i są na scenie bardziej przebojowi. Miałam wrażenie, że my studentki z Krakowa jesteśmy trochę takimi uduchowionymi dziewczynkami, a studentki z Warszawy są kobietami, które na scenie są seksowne i wyzwolone. Kiedyś na jednym z castingów reżyser wyłożył mi, jak odróżnić aktorów po krakowskiej szkole od innych. Gdy przychodzą aktorzy z Warszawy i nie umieją tekstu, to i tak będą przekonywać, że są super przygotowani, a aktorzy z Krakowa odwrotnie – będą się tłumaczyć i przepraszać. A w tym zawodzie trzeba umieć walczyć o siebie!”

Agnieszka Kawiorska (1982) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Chcę być blisko wszystkiego, 6 czerwca 2011 http://www.barwyszczescia.pl/20423/chce-byc-blisko-wszystkiego.html

Piotr Adamczyk Fotografia

„Pamiętam (…) doskonale, że kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, byłem przekonany, że zostanę aktorem komediowym. Z takim szedłem nastawieniem i takie role dostawałem na początku.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: Jeśli sylwester, to spontanicznie, „Rzeczpospolita” nr 305, „TV magazyn”, 31 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108546.html

„Chciałem być aktorem, który ma coś do powiedzenia, aktorem, który będzie obsadzany w ważnych rolach dramatycznych, a tymczasem byłem tylko amantem (choć dziś powiedziałbym, że „aż”, bo jest to kwestią aktora, jak zagra daną rolę). I myślałem, że mogę mieć większy wpływ na rzeczywistość, na to, jakie myśli płyną ode mnie z desek teatru, jeśli zajmę się reżyserią. Niestety, będąc etatowym aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, nie sposób było tego pogodzić z egzaminami do szkół teatralnych. Do tego zawodu wszedłem tylnymi drzwiami. Najpierw ucząc w Szkole Teatralnej, zacząłem bardziej niż trzeba reżyserować egzaminy z piosenki aktorskiej. Kilka osób zobaczyło taki egzamin, a w szczególności dyrektor teatru Romek Kołakowski, i powierzono mi recital (…).”

Wojciech Kościelniak (1965)

Źródło: Piotr Wyszomirski, Nie jestem mordercą musicalu. Rozmowa z Wojciechem Kościelniakiem, 29 kwietnia 2011 http://www.top.wielkiemiasto.pl/index.php?id=2&t=1&page=24233

„Chciałam znaleźć szkołę aktorską z ukierunkowaniem na taniec. W 1985 roku pojechałam do Warszawy, do Krakowa i do Wrocławia. Warszawa była dla mnie strasznie nabzdyczona i bardzo obco się tam czułam. Chodziłam po korytarzu i obserwowałam studentów, którzy przygotowują się do zajęć. Byli tak obcymi dla mnie ludźmi, że stwierdziłam, iż na pewno nie potrafiłabym się tam znaleźć. Kraków z kolei był tak natchniony, tak artystowski, że też stwierdziłam, że to nie jest miejsce dla mnie.
Pojechałam do Wrocławia. Szkoła we Wrocławiu mieściła się w willi. Spotkałam tam normalnych ludzi, którzy zapytali – może ci w czymś pomóc? Po prostu potraktowano mnie jak człowieka i powiedziałam sobie, że jeśli będę zdawała do szkoły teatralnej to tylko do Wrocławia.
Później, już po studiach wiele razy słyszałam, że studentów ze szkoły wrocławskiej rozpoznaje się w pracy, że są rzetelni, normalni, chcą pracować i robią to tak po prostu.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

„Po deszczu dużo dżdżownic zmiażdżonych butami
nieuważnych przechodniów. To brzmi jak ćwiczenie
dykcyjne dla studentów szkoły teatralnej.”

Bogusław Kierc (1943)

Źródło: Środek świata

Maria Pakulnis Fotografia

„Nie lubię rozróżniać gry w filmie, teatrze telewizji czy na deskach. Specyfika warsztatu polskich aktorów uwarunkowana jest ciężką, ciężką i jeszcze raz ciężką pracą już w szkole oraz czynnikami polityczno-geograficznymi. Student szkoły teatralnej czy filmowej otrzymuje wachlarz technik aktorskich intensywnie ćwiczonych przez cały okres szkoły. Wyposażony w taką wiedzę i umiejętności, przygotowany jest zarówno do gry w teatrze, jak i w filmie. Wielokrotnie zetknęłam się z pozytywną oceną umiejętności i gotowości polskich aktorów.”

Maria Pakulnis (1956) aktorka polska

Źródło: Marta Zastawna, Maski zostawia się w garderobie, „Dziennik Elbląski”, 11 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28214

Maria Peszek Fotografia

„Po prostu zrozumiałam, że się pomyliłam. Wychowałam się w teatralnym domu i było dla mnie oczywiste, że zostanę aktorką. Zdałam więc do szkoły i byłam przekonana, że to jest mój cel w życiu. Nie narzekałam na brak pracy. Czułam jednak, że uprawianie tego zawodu jest bolesne i zupełnie mnie wykańcza. Kiedy zaczęłam robić muzykę, okazało się, że nie muszę tak strasznie cierpieć, żeby wyrazić siebie, a jednocześnie sprawia mi to niewiarygodną radość. Jestem zdania, że najlepsza sztuka bierze się z wygłupu i zabawy. Aktorstwo było dla mnie jak wyrąbywanie w mękach chodnika w kopalni – a muzyka jest wyzwoleniem. Do aktorstwa wrócę, jak tylko dojrzeję do tego, żeby tak nie bolało.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Dziennik”, 29 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zcsuk.htm

„Podejmując tę decyzję, miałem blade pojęcie o aktorstwie. Jeśli już, to interesowała mnie raczej poezja. Do szkoły teatralnej zdawałem za namową przyjaciół, chyba dla sprawdzenia siebie. Rodzice nic nie wiedzieli aż do ostatniego etapu egzaminów, jednocześnie zdawałem bowiem na wydział lekarski Śląskiej Akademii Medycznej. I dostałem się!”

Tadeusz Bradecki (1955)

o wyborze zawodu aktora.
Źródło: „Dziennik Zachodni”, 10 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cszt.htm

Pokrewne tematy