„Wydaje mi się, że w wypadku tak specyficznej dziedziny, jaką jest poezja, tkanka tekstu rzadko bywa jednolita. Co więcej, chyba nawet nie powinna być jednolita. Wiersze, które powstają jako efekt programowej organizacji bólu i utraty, zawsze wydawały mi się nieco podejrzane. Nie sądzę zresztą, aby można było stworzyć uniwersalną regułę przetwarzania materii lirycznej, jakiś przepis na wiersz. Podobnie jest zresztą w życiu: czasami się zwierzamy, czasami żartujemy, a czasami po prostu drapiemy się z nudów po głowie. Mam wrażenie, że każdej formie aktywności przypisana jest określona pula możliwych zachowań językowych. Zdaję sobie sprawę, że teraz przemawia przeze mnie pragmatyk, ale takie ujęcie pozwala się zdystansować i trochę odetchnąć.”

Tematy

nie żyje , zachowanie , wrażenie , organizacja , przepis , utrata , poezja , wypadek , wiersz , sprawa , materia , reguła , głowa , efekt , tekst , prosty , możliwy , drapanie , ujęcie , nuda , określenie , tkanka , pula , stworzyć , przetwarzanie , aktywność , na zawsze