„Ta karuzela ważąca 195 kg była nie do zatrzymania przez Kurłowcza.”

„Ziemia: kosmiczna karuzela słońca.”

„Europa i Azja! Miazmatów małmazja!
Karuzela i rzeźnia! Paysage idéal!
Hipokryzja finezji! Na amnezję – fantazja!
Dzień za dniem zmartwychwstanie – msza, pokuta – i bal!”

„Popatrz, karuzela kręci się, obraz,
scena woła cię, a oni chcą twój autograf,
ona chce cię poznać, odlecieć i doznać,
tego, czego dzieci nie wiecie po dobranockach.”

„Koniec końców, każdy zgon to zatrzymanie akcji serca, ale coś, na Boga, musi spowodować to zatrzymanie, prawda?”

„Nie zatrzyma nikt mnie!
Wciąż nad nami niebo jest
Nie zatrzyma nikt mnie!
Choć pod prąd nie poddam się
Nie zatrzyma nikt mnie!
Chociaż niknę wśród wyblakłych miejsc
W duszy wciąż gra orkiestra i wiatr.”

„Ten facet musi się zatrzymać… widzi nas!”

„Jak zatrzymać ten zegar w pół kroku
Co mu jest cichym świerszcz sekundnikiem?
Jak zatrzymać ten pośpiech obłoków
I ten wyraz twych oczu nim zniknie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać wszystko to?
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Mgłą?”

„Podróżny jadący przez kraj zatrzyma się w wiosce i nie będzie musiał prosić o jedzenie i wodę. Kiedy się zatrzyma, ludzie dadzą mu jedzenie i zaopiekują się nim.”

„W pobliżu kosza nikt nie może mnie zatrzymać.”