„autobus ogrzeje nam ręce udając że nie jesteśmy sami
zanim zagarnie do siebie sztywny wiersz o rybach i lodzie
i usadzi w miękkiej sadzawce snu który już rozchodzi się”

„Cztery razy się zastanów zanim staniesz mi na drodze.
Uważaj, bo stąpasz po cienkim lodzie.”

„To jest najfajniejsza rzecz na świecie, kiedy kobieta patrzy na ciebie tak, a nie inaczej, a ty robisz się jednocześnie miękki i sztywny.”

„Jeśli łapiesz ryby
W mętnej wodzie,
Nie spodziewaj się,
Że zachowasz
Czyste ręce.”

„Życie to jazda autobusem na plac egzekucyjny: przez całą drogę kłócimy się i walczymy o miejsca, i zanim się zorientujemy, dojeżdżamy.”

„Jesteśmy w trasie. Stoi nasz autobus. Ludzie widzą autobus, podchodzą i pytają czy mamy jakieś książki do sprzedania. Jakie to jest głupie… książki? My nawet nie czytamy.”

„Drogi frajerze, ryba nie bierze,
Bo w ściekach zrodziła się śnięta!
Ręce by miała, to też by brała,
Najwięcej by brała na święta!”

„Oczy przetrzyj czymś miękkim, pięknym obrazem przeszłym, gdy byliśmy dziećmi, zanim przyszedł wiek klęski.”

„Możliwe, że każdy z nas ma w sobie jakąś utajoną sadzawkę, w której zło i szpetota legną się i rosną w siłę. Jednakże ta hodowla jest odgrodzona i pływające wewnątrz plemnię wspina się na zapory jedynie po to, by spaść na powrót. Czy nie może się zdarzyć, iż w mrocznych sadzawkach niektórych ludzi zło nabiera takiej siły, że przesadza zapory, aby wypłynąć na swobodę? Czyż taki człowiek nie jest właśnie owym potworem i czy nie jesteśmy mu pokrewni przez nasze utajone wody? Byłoby czymś niedorzecznym, gdybyśmy nie rozumieli zarówno aniołów, jak szatanów, skoro ich sami wymyśliliśmy.”

„Ci, którzy budują zamki na lodzie, zwykle na lodzie osiadają.”