„Utykamy nieraz wśród kontredansów estetycznych i politycznych, wstecznych albo awangardowych. A krytyka ideologiczna jest dziś uwikłana w dość niejasne alianse. Teatr, o którym mówimy, wymyka się temu. On wymaga uchwycenia różnych warstw, transmisji, pokazania, jak to działa. Co jest między sceną i widownią w tym wcale nie na niby interaktywnym teatrze?”

— Małgorzata Dziewulska

o krytyce teatralnej
Źródło: Paweł Soszyński, Piękna porażka: Odbijanie się od dna http://www.dwutygodnik.com/artykul/4513/, Dwutygodnik.com nr 107/2013.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

scena , krytyka , warstwa , widownia , transmisja , mówić , dziś , teatr

Małgorzata Dziewulska 4

1944

Podobne cytaty

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

„Teatr powstał przecież z potrzeby wspólnej zabawy. Dopiero później został podzielony przez konwencje. Spadła kurtyna między sceną a widownią, potęgując sztuczność.”

Krystyna Meissner (1933)

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 23 czerwca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/22255

„(…) wśród ludzi opisujących teatr nastąpiła zmiana pokoleniowa. Młodzi krytycy gustują w młodym teatrze, tworzonym przez ich rówieśników, to zrozumiałe. A starsi często usiłują nadążyć za młodymi. Na ogół wolą spektakle będące kalką naszej rzeczywistości. Teatr społeczny, jako obszar poszukiwań artystycznych, zawsze był i będzie potrzebny, ale nie powinien być powszechnie obowiązujący i doraźny. Ci, którzy piszą o teatrze często zapominają, że teatr jest sztuką, a ta wymaga dystansu, metafory i poezji. Jeśli któryś z krytyków mówi mi: fizjologia, bebechy na scenie, brutalizm – tak, ale na teatr, taki jak u ciebie, szkoda mi czasu – to myślę, że teatr w ogóle przestał go interesować.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

„Teatr, który nas otacza i ponoć dotyka ważnych spraw społeczeństwa, jest w najlepszym razie teatrem socjologa. Brakuje w nim tego, co transcendentne. Tymczasem teatr wyrósł z modlitwy. Nie od rzeczy dramat klasyczny był wierszowany, bo z Bogiem łatwiej porozumieć się poprzez poezję. A my dziś nie dość, że chcemy mówić prozą, to jeszcze chcemy niemal rzygać prozą, a to jest zaprzeczeniem istoty teatru. Nie mówię tu o podziale na teatr klasyczny i awangardowy. Klasyka może być poezją i może być nie do zniesienia. Sarah Kane też może być poezją. Nie akceptuję tylko sytuacji, kiedy przychodzi tzw. dramaturg, bierze poezję i przepisuje ją na prozę. Dlatego, kiedy sam reżyseruję Calderona, mogę z tekstem zrobić wiele, ale na pewno go nie zdemoluję. Liczy się forma i styl. I w teatrze, i w życiu.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

„Zakochałem się w teatrze dość późno – przechodząc do Ateneum, które zawsze było moją wymarzoną sceną.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Jolanta Zarembina, Placyk kompleksów, „Rzeczpospolita” 2002, nr 40

„Teatr jeszcze przemawia, choć po staremu, a widownia milczy. Milczenie dowodzi, że zaszła już w istocie dalej od teatru, ale jak zwykle milczący nie mają racji.”

Krzysztof Wolicki (1925–2001)

Źródło: Wszystko jedno co o 19.30

„Dla mnie modernizm, a szczególnie modernizm w architekturze, jest ucieleśnieniem najbardziej szlachetnej idei w dziejach ludzkości – postępu. Niestety, ta idea poniosła porażkę, ale przegrana nabrała pewnej szlachetności właściwej upadłym ideałom. To mnie bardzo wzrusza, zarówno w warstwie estetycznej, jak i ideologicznej. Moje prace mogą być odbierane jako forma krytyki modernizmu, ale muszę zaznaczyć, że nie jest to krytyka wynikająca z niechęci. To raczej konstatacja, próba pokazania, że coś się zepsuło. Albowiem z ideami postępu się utożsamiam, wierzę w nie i tęsknię za nimi.”

Nicolas Grospierre (1975)

Źródło: Piotr Sarzyński, Architektury nie trzeba przekonywać, polityka.pl, 17 lutego 2012 http://www.polityka.pl/paszportypolityki/rozmowy/1524005,1,rozmowa-z-nicolasem-grospierreem.read

„Każdy teatr jest inny i ma swoją widownię. Nie da się wszystkich teatrów zmieścić w jednym worku, wyznaczyć im tych samych powinności i zadań.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

„Tajemnica teatru to stawanie się, to wyłanianie z niebytu, dzieje się pomiędzy widownią a rampą teatru. Ta rampa była też w kościele. W kinie nie ma rampy, nie ma przepływu energii, tajemnica nie może się zdarzyć.”

Grzegorz Jarzyna (1968) polski reżyser teatralny

„Duży Format”, 19 czerwca 2007 r.

„Dla mnie najważniejszym warsztatem pracy była i jest scena. Spotkania z filmem, choć nieraz miłe i zawodowo płodne, zdarzały się na tyle rzadko, że nie stanowiły istotnej konkurencji dla teatru.”

Barbara Krafftówna (1928)

Źródło: „Film” 1974, nr 15

Tematy

Małgorzata Dziewulska 4

Podobne cytaty

Pokrewne tematy