„coś wgryza się, szeleści, rzęzi, nic napotyka
przeszkoda języka na gruz i piach w szczelinach ust
majaczy znów kolejny trucht po ciele wzdłuż
w spokoju kurz i wilgoć, co deski z trumny zabiera.”

„(…) Nie oczom twym przeznaczył twórca los niemiły
Ogniem zapłonąć, spopielić do mogiły…
Choć wszystko w końcu spotka trumny deska,
Ich pożałuje srogiej śmierci ręka.
Ich blask niebiański i one jak u siebie,
Zabłyszczą pośród gwiazdy na niebie!”

„Zgodne zamieszkanie ludności? Pod jednym piachem…”

„Czuję wilgoć mokrej gliny.”

„Mury wilgoć zżera, człowieka zaś troski.”

„Nie chowaj głowy w piach, po czym cię będzie życie głaskać?”

„Przeszkoda mnie nie zegnie.”

„Gdy sypią ci piach w oczy, pamiętaj, że wiatry bywają zmienne.”

„Największą przeszkodą we wzajemnych kontaktach są uprzedzenia (…). To rodzi ogromny dystans i strach. Musimy wybudować więcej kulturowych mostów pomiędzy naszymi społecznościami, pielęgnować przyjaźń i pokój. Nie pomogą nam w tym działania wojenne. Potrzebujemy spokoju, zbliżenia i pojednania.”

„Duma to przeszkoda w istnieniu.”