„Z tymi burżujkami sprawy miłosne trzeba bardzo ostrożnie załatwiać.”

„Pojęcia takie jak: wieczność, bezgraniczność zaczynam rozumieć dopiero wtedy, gdy załatwiam jakąś sprawę w urzędzie.”

„Wszystko to, co kiedyś było uważane za funkcję państwa, jest dziś kwestionowane; ludzie załatwiają swe sprawy daleko łatwiej i lepiej bez pośrednictwa państwowego.”

„Nie mówię, że coś z tego rozumiem, (…). – Ale właściwie co ja mogę powiedzieć o tej sprawie? Jeśli ty wierzysz w to, co mówisz, to dla mnie twoja wiara praktycznie załatwia sprawę. Muszę wierzyć z tobą.”

„O ile jakiś człowiek nie wierzy w to, w co my wierzymy, stwierdzamy, że jest wariatem i to załatwia sprawę. W naszych czasach, rzecz jasna, i tylko dlatego, że nie możemy spalić go na stosie.”

„(…) [decyzje wspólnot plemiennych] nie podlegają władzy jednego człowieka, lecz od dawna żyją w ludowładztwie i dlatego zawsze pomyślne i niepomyślne sprawy załatwiane bywają na ogólnym zgromadzeniu.”

„Nie na papierze! Dla ciebie, być może, jest to różnica umowna, lecz nie w świecie, w którym załatwiasz swoje sprawy i który z najwyższą ostrożnością odnosi się do pisanego słowa, uznając pomiędzy takim słowem a żywym nieomal tę samą różnicę co pomiędzy czynem a zamysłem!”

„Ludzie przychodzą i mówią mi o swoich problemach. To tak, jakbym była w biurze poselskim. Oni się bawią, ale jak mają posła, to wykorzystują okazję, żeby mu o swoich sprawach powiedzieć. A ja te sprawy załatwiam. Zresztą na takich graniach wystrzegam się rozmów o polityce, bo ludzie nie po to tam przychodzą. Nawet powiem więcej, ja chodzę na te grania, żeby o polityce zapomnieć.”

„Myśmy się dzisiaj zastanawiali nad tym czy nie uruchomić… Bo teoretycznie to nawet można Sejm obciążyć tymi pieniędzmi. (…) Myśmy też myśleli o tym, żeby stworzyć jakiś fundusz, który do czasu kiedy ta sprawa nie będzie rozstrzygnięta mógł, że tak powiem, założyć za tych posłów, gdyby nie daj Boże tam wszedł komornik.”

„Nigdy nie zapominaj, że wszystko ma swoje granice, Katie. Im więcej będziesz dawać z siebie ludziom, tym więcej będą chcieli od Ciebie brać. Jeśli nie będziesz ostrożna, obudzisz się pewnego poranka w wieku czterdziestu jeden lat i zdasz sobie sprawę, że zjedli cię od środka, jak larwy. Ciała, które będziesz znajdować w opuszczonych budynkach, to będzie nic w porównaniu z tobą i twoim życiem.”