„Nigdy nie lekceważ potęgi poczucia winy. Ono zmusza ludzi do niezwykłych czynów.”

„(…) objawiły się zahartowane klęskami charaktery, ludzie nie zepsuci, bohaterscy, gotowi do czynów wielkich, desperackich, niezwykłych. Są to cechy bajeczne, oszałamiające, i one właśnie stanowią o moralnym obliczy pokolenia.”

„O ułaskawienie i rehabilitację może się zwracać ktoś, kto ma poczucie winy, a ja i moi współtowarzysze nigdy jej nie mieliśmy.”

„Zawsze go podziwiałem i marzyłem, by być choć w przybliżeniu tak dobrym filmowcem jak on. Ale nigdy nie będę. Jego miłość do kina budzi we mnie nieomal poczucie winy.”

„Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.”

„Być może Pielgrzym nawet winił siebie samego za to, co się stało. Bo niby dlaczego ludzie mieliby uważać, że mają monopol na poczucie winy?”

„Nigdy (…) nie miałam do Roberta żalu o wypadek, nawet stawałam w jego obronie. Wiedziałam w jak trudnej jest sytuacji. Nie chciałabym się z nim zamienić, wziąć na siebie jego poczucia winy.”

„Niekiedy dopiero kara stwarza poczucie winy.”

„Niekiedy dopiero kara stwarza poczucie winy.”

„Ludzie bez poczucia przyzwoitości nigdy nie dają się wykorzystywać.”