„Pragnę robić filmy autorskie, w których mogę opowiadać to, co rzeczywiście mnie interesuje.”

„Coraz lepiej rozumiem kobiety. Doszedłem już do tego momentu, że mogę robić o nich filmy.”

„Interesuje mnie kino osobiste. Chcę robić tylko takie filmy, które mnie żywo obchodzą – zarówno jeśli chodzi o treść, jak i o formę.”

„Niespecjalnie lubię filmy, bo nie mogę się na nich skupić, ale Ojciec chrzestny do dzisiaj robi na mnie piorunujące wrażenie.”

„Robię filmy, których nikt nie obejrzy. Robiłem filmy, których nawet ja nie widziałem.”

„Uznałem, że warto wyreżyserować ten film, ponieważ miałem poczucie, że w jednym pakiecie mogę zawrzeć wszystko, co mnie najbardziej w kinie interesuje i co umiem robić najlepiej. Byłem po prostu przekonany, że uda mi się zrobić ciekawy film.(…) Nie chciałem opowiadać staroświeckiej historii, która nie byłaby atrakcyjna dla dzisiejszego widza.”

„Interesuję się a priori bardzo mało historią, którą opowiadam, interesuje mnie wyłącznie sposób opowiadania, tylko to mnie pociąga.”

„Rzadko teraz robię filmy, ponieważ scenariusze, które są mi proponowane, to typowe głupawki: zabili go, a on jednak uciekł itd. Mnie takie filmy nie interesują. Mam pewną pozycję oraz nazwisko i szkoda mi po prostu – w filmie kinowym, który najpoważniej traktuję, rozmieniać się na drobne.”

„Wyznaję zasadę, że świadczyć mogę o sobie tylko tym, co robię i jak to robię – swoją pracą w teatrze, w filmie. Nie interesują mnie wątki poboczne. Jak mawiał Adam Małysz – koncentruje się tylko na oddaniu dwóch dobrych skoków.”

„Robię filmy dla zabicia czasu.”