„Ha, dobrze mieć dowcip tak bystry, iż potrafię nim zadowolić nawet tak wyrafinowanego człowieka jak ja sam…”

„A wiele lat pan pracuje? – pyta się pan Krauze.
– A dwadzieścia cztery – mówię mu na to.
– Ha – ha, to pana w kołysce do fabryki nosili!
– Nie żadne ha – ha, proszę pana, tylko sama prawda. Półszosta roku miałem jak zacząłem szpulki snowaczom podawać.”

„Moi przyjaciele ciągle nie wiedzą, czy chcą być lekarzami, czy nauczycielami. Kiedy z nimi rozmawiam, mówią mi, że mają egzaminy następnego dnia, a ja na to: „Ha, ha, ha, macie test”, na co oni: „Avril, zamknij się!””

„Lepiej żałować, że na przyjęciu nie powiedzieliśmy żadnego dowcipu, niż żałować, że powiedzieliśmy.”

„Że co? Że na przykład to ja miałam urodziny dwa dni temu? Ja potrafię pracować dobrze, potrafię coś tam, coś tam. Proszę mnie zbadać alkomatem.”

„Dobrze, że nie ma człowieka bez wad, bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.”

„Zawsze masz traktować człowieka jako cel sam w sobie, a nie tylko środek do celu.”

„A teraz, no gdybyśmy mieli tu szampana to powinien strzelić bo oto mamy swój dzień! Te flagi są potwierdzeniem nawet w Japonii. Po Okurajammie Wojtka Fortuny start… i skok po medal Adama Małysza na Miyanomori. Pięknie! Pięknie! I znowu najdalej ha, ha!!!”

„Cienki dowcip: dowcip tak cienki, że aż niedostrzegalny.”

„Nie masz nic równie pięknego i godnego, jak dobrze i należycie spełniać swą rolę człowieka.”