„Dla mnie teatr to teatralność. Jest teraz dużo sceny faktu, scenicznego dziennikarstwa, które oglądam niekiedy z zainteresowaniem, ale sam się w tym nie odnajduję. Podoba mi się, kiedy teatr wymusza kreacyjność – kiedy trzeba stworzyć jakiś świat, a nie tylko go przemielić. Doraźne problemy są jednak do gazet. Wydaje mi się też, że sztuki na pewnym poziomie uogólnienia są bardziej uniwersalne.”

— Jakub Roszkowski

Źródło: Justyna Jaworska, Teatr to teatralność, „Dialog” nr 5/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119678.html#

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

świat , fakt , gazeta , scena , zainteresowanie , dużo , oglądać , wymuszanie , stworzyć , dziennikarstwo , teatr

Jakub Roszkowski Fotografia

Jakub Roszkowski 3

1984

Podobne cytaty

„Tylko teatr „zmieniający świat” mnie interesuje. Nigdy nie będę estetyczny, wyrafinowany, nie znam się na tym i to mnie nudzi. Nas tradycyjny teatr nudzi i mało co w nim oglądamy. Bo gdybyśmy dużo oglądali, to by nas szlag trafił.”

Jacek Głomb (1965)

Źródło: „Teatr” 2001, nr 11

„Zawsze marzyłem o tym, by stworzyć miejsce, w którym będą prezentowane sztuki z całego świata. Często w wielu zakątkach świata oglądam znakomite przedstawienia i dramaty, na temat których nie ma u nas nawet małej notki. Postanowiłem powołać teatr impresaryjny dlatego, że wychodzę z założenia, że najpierw trzeba mieć jakiś repertuar i propozycje dla widzów, a dopiero później należy myśleć o własnej scenie.”

Robert Kudelski (1974) polski aktor

Źródło: Polskie Radio, 13 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/torkud.htm

„Lud z przyjemnością ogląda klasyczne tragedie, bo widzi na scenie teatrów śmierć najbardziej przez siebie znienawidzonych osób, które na innych scenach dokonały bardzo wiele zła…”

Jean de La Bruyère książka Charaktery

Charaktery, czyli Obyczaje naszych czasów (1688)

„Dzisiaj definicja słowa „teatr” została gwałtownie poszerzona. Poszukiwania „innego teatru”, który za wszelką cenę miał być opozycją do istniejącego (trzeba przyznać, że w nie najlepszej kondycji) sprawiło, że zaczęliśmy nazywać teatrem przedsięwzięcia, które z teatrem nie miały nic wspólnego. Lubię teatr za to, że jest teatrem. Ciągle fascynuje mnie pusta scena, na której można wykreować dowolny świat, gdzie rzeczywistość może się jedynie odbić. W teatrze szukam metafory, iluzji, metafizyki, a zupełnie nie interesuje mnie poprawny do bólu, bardzo modny ostatnio teatr społeczno-polityczny, z dydaktycznym przesłaniem. Teatr stawia pytania, a nie narzuca gotowych odpowiedzi. Ostatnio często mam wrażenie, że wielu ludzi zajmujących się teatrem po prostu go nie lubi. Nie lubią jego teatralności, więc zadają sobie wiele trudu, żeby go upodobnić do filmu, telewizji lub gazety, co ma dowodzić uwrażliwienia teatru na problemy społeczne.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnzs.htm

„Staram się pracować dłuższy czas z reżyserem. Zmieniają się sztuki i potem są kolejne małżeństwa sceniczne z reżyserami. Czasami bywają nieporozumienia, bo czują się oni w teatrze pierwszymi po Bogu. Trzeba mieć dużo pokory, wyczucia, aby przeforsować coś swojego.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

„Myślę, że polskiego widza teatr obchodzi o wiele bardziej niż widza w Austrii. Mamy w sobie autentyczną chęć oglądania sztuki. Polski teatr ma dziś bardzo wiele do zaproponowania i każda reakcja widza jest uzasadniona: przyszedł, zapłacił, jego sprawa, co z tym czasem zrobi.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 15 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ejk1.htm

„(…) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.”

Arnold Szyfman (1882–1967) polski dramaturg i reżyser teatralny

Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

„Teatr jednego aktora nigdy mnie nie interesował, to forma zastępcza. Dla mnie ważni są ludzie – partnerzy sceniczni, z którymi wspólnie kreuje się świat.”

Krzysztof Stelmaszyk (1959)

Źródło: Małgorzata Piwowar, Małpowanie szablonów, „Rzeczpospolita”, 13 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msza.htm

„W teatrze muzyka jest tylko jednym z elementów. Czasami bardziej, a czasami mniej istotnym. Kiedy natomiast piszę jakiś utwór autonomiczny, to wiem, że przez dwadzieścia minut muszę zająć słuchacza samym dźwiękiem, bez świateł i kostiumów. Ta muzyka jest dużo bardziej złożona. I dlatego czasem nad paroma taktami siedzi się tygodniami, miesiącami. W teatrze muzyka nie jest tak intensywna, nawet nie może być. Utwory autonomiczne na scenie się nie sprawdzają, bo są za gęste. Aktor czuje wtedy, że ma konkurencję.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

„Im bardziej świat będzie się wirtualizował, tym bardziej będziemy złaknieni kontaktu z drugim człowiekiem. A to jest możliwe tylko w teatrze.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rusztowaniedl.htm

Pokrewne tematy