„Nie wyobrażam sobie życia bez miłości. To jest motywacja do działania, żeby rano wstawać z łóżka, walczyć z szarą codziennością, która bywa paskudna, a przecież przecież nic się nie chce”

„Wstajesz rano i cię nic nie boli, to sprawdź, czy żyjesz.”

„Moi nauczyciele starali się przecież wpoić we mnie przekonanie, że własne ja jest nieważne i troszczenie się o siebie to paskudny grzech.”

„Kto rano wstaje, temu się źle zdaje.”

„Wstawałem w nocy parę razy z łóżka, żeby odpocząć.”

„Za mniej niż 10 000 dolarów to ja nawet nie wstaję z łóżka.”

„Możliwe, że praca nie jest rzeczą przyjemną, ale rano trzeba przecież gdzieś pójść.”

„Pragmatyzm to filozofia działania, a działanie – na najbardziej podstawowym poziomie – nie może się przecież obejść bez ciała.”

„To jest tak, że budzisz się rano, a wszystko wokół jest szare. Niebo szare, słońce szare, miasto szare, ludzie szarzy i myśli szare. I jest tylko jedno wyjście – znowu się napić. Wtedy robi się lżej. Wtedy wracają kolory.”

„Dalibóg, trzynastego lepiej nie wstawać z łóżka.
To prawda, ona spędza w łóżku trzynasty dzień każdego miesiąca.”