„Albo pij, albo się bij.”

„Chcą mnie wydać! Bij zdrajców!”

„Pij piwo, jakiegoś nawarzył.”

„Bij w bęben póki gwiazd mruganie.”

„Wciąż nam powtarzają: nie bij leżącego. W porządku… Ale w takim razie kiedy?”

„Jeśli nie chcesz się zachłysnąć – nie pij. Jednak wtedy umrzesz z pragnienia.”

„Hej! Nie bij kierowcy!
– Więc niech mi kierowca gówna nie wciska.”

„Pij to, czym się poi twój wróg, a go pokonasz”

„Bestus stojom tak łod rana – pijom jabole i halba.
Jak brakować jus zacyno – niy pogardzom nawet brynom”

„Mężczyźni opuszczają dziecięcość i w sposób naturalny przechodzą ze strony biernej na czynną. A z kobietami jest inaczej. Jak gdyby kobiecość była przedziwnym tworem, stanem pośrednim między dziecięcością a męskością. Między stroną bierną a czynną. Kobiety biorą na siebie cały mozół strony czynnej. Zwykle bardziej i zawsze dużo wcześniej. A mimo to dalej tkwią w przestrzeni cudzych poczynań. I wszystko, co można dla nich zrobić, to oplakatować hasłami ze społecznych kampanii – mężczyzno, nie rań mnie, nie pij, nie bij, nie molestuj, nie wykorzystuj moich uczuć. Szanuj.”