„Muzyka startu rozpoczyna się od klucza basowego. Głuchy warkot przypomina daleki odgłos gromu. Rakieta drgnęła. Warkot narasta, pojawiają się coraz wyższe, wibrujące tony. Nieoczekiwanie dla mnie samej mówię na głos: Odleciałam.”

„Dobra muzyka to smutna muzyka, mówi głos w radio (…).”

„Około w pół do dwunastej w korytarzach rozległ się głuchy odgłos, jakby olbrzymi, ciągnięty przez wiele koni wóz zbliżał się do drzwi sypialni. Z każdą minutą dźwięk ten stawał się coraz bardziej posępny, jak grzmot. Cała sypialnia się trzęsła. Przerażeni klerycy wyskoczyli ze swych łóżek i stłoczyli się w jednym kącie. I wtedy właśnie, wśród posępnego łoskotu gromu, rozległ się jasny głos Alojzego Comollo, który po trzykroć powiedział: Bosko, jestem zbawiony!”

„Muzyka niczym nie przypomina sztuki. Przypomina perfumy.”

„Dziewczęta wyraziły swój protest polityczny wierszami nietradycyjnej modlitwy przekazanej w sposób ekstrawagancki. To głos tylko, głos protestu, który narasta w społeczeństwie. Nie widzę podstaw, by temu głosowi nie dowierzać.”

„Odejdźmy od zgiełku i tam, w tej ciszy, słuchajmy głosu, który mówi w nas samych.”

„Meta: Meta nie start, mówi co kto wart.”

„Ludzie mówią, że taki był Stanley Kubrick. Ja się z tym jednak nie zgadzam. Pamiętam, że dał mi tylko następującą wskazówkę: „Muzyka ma być seksowna”. Przypominam, że robiłam podkład pod scenę orgii.”

„Moja muzyka jest w dużym stopniu odzwierciedleniem mnie samej. Jesteśmy bardzo podobne. Jestem jak koktajl i moja muzyka też go przypomina – jest taką fuzją. Jest bardzo eklektyczna, a z drugiej strony bardzo emocjonalna i autobiograficzna. Do pewnego stopnia ujawnia moje własne doświadczenia i uczucia.”

„Chrzęst kostek lodu przypominał odgłos potrząsanych w kubku kości do gry. Wszystko jest hazardem, a zwłaszcza miłość. Ostatnim razem przegrałam, pomyślała.”