„Dajcie mu spokój. On śpi.”

„Dajmy spokój wyborom. Róbmy coś, co będzie wspólnym poszukiwaniem dobra.”

„Nic mi nie jest dajcie
mi spokój. Z głową w dłoniach
tak siedzę i siedzę. Jakże im
opowiem o tej długiej
i splątanej drodze.”

„Nie jest to moim zdaniem specjalnie właściwa decyzja, ale skoro już zapadła, to dajmy im spokój, nic złego nam się od tego nie stanie.”

„Proszę dać sobie spokój. Dzisiaj król jest tylko urzędnikiem państwowym, nie wydaje mi się, żeby trzeba było bawić się w ceremonie. Ja tego nigdy nie robię.”

„Czasami mam ochotę dać sobie spokój, iść do pracy jak ludzie.
Ale nic innego już nie potrafię, nic innego nie umiem.”

„Pani Pitera pracuje dla was z wielkim poświęceniem, dostarcza wam wielu atrakcji, to jak można ją kontrolować, no dajcie spokój.”

„Tu i ówdzie w Europie słyszy się głosy, żeby dać sobie spokój z dalszym rozszerzaniem Unii, ale ja uważam, że to wielkie historyczne wyzwanie.”

„Przyszedłem tu, aby dać ci pewność kroku,
choć wszystko wokół chce zabrać ją nam,
dla takich jak my, ta świętość to spokój,
brzydzi nas zawiść przez liczy i śmieszny hajs.”

„HIV? Nie idę do łóżka z każdą dziewczyną, więc się nie martwię. Dajmy sobie spokój z tymi wszystkimi chorobami i resztą bzdur – jeszcze nikt od tego nie umarł.”