„Całkiem dla mnie nowa interpretacja mojego własnego onieśmielenia. Może to rzeczywiście bierze się z poczucia, że wszystko może się zdarzyć i w ogóle po co to wszystko? Nigdy nie widzę dostatecznych racji, żeby spotkać drugiego człowieka i to spotkanie uczynić nieuniknionym i koniecznym. Jeżeli więc ono następuje, czuję się zakłopotany.”

„Im słodsze dzieciństwo, tym okrutniejsze jest spotkanie z pustką, jaka po nim następuje.”

„Uważali się za zbyt wykształconych, by wierzyć w przeznaczenie, lecz mimo to wydawało im się paradoksem, że tak doniosłe spotkanie mogło być dziełem przypadku, tak bardzo zależnym od setek nieistotnych zdarzeń i decyzji. Przerażało ich, że mogło do tego spotkania w ogóle nie dojść.”

„Nigdy nie spotkałem człowieka tak prostackiego, żebym nie mógł się od niego czegoś nauczyć.”

„To jest człowiek o łagodnym usposobieniu, ale nigdy nie spotkałam chyba człowieka bardziej upartego niż Władek.”

„Paradoksalnie niewiele spotykaliśmy się na planie, nie mieliśmy wielu scen ze sobą, bo ta relacja jest rzeczywiście przez internet. Dochodzi do spotkania w Paryżu i tam następuje spełnienie. Granie z kimś bliskim scen bliskości jest trudne…”

„Przyjaciel tworzy w nas nową przestrzeń, która prawdopodobnie nie zaistniałaby nigdy, gdybyśmy go nie spotkali. Tylko dzięki niemu rodzi się w nas nowy świat.”

„(…) nigdy nie uważałam się za aktorkę komediową. Ja w ogóle nie jestem zabawna! Dlatego do tej pory nie mogę uwierzyć, że spotkało mnie takie wyróżnienie.”

„W życiu spotkasz setki ludzi, ale rzadko uda ci się spotkać Człowieka.”

„Teatr to medium, w którym ludzie, którzy nie mają nic do powiedzenia, mogą udawać, że coś jednak mają. A z drugiej strony to miejsce spotkań, gdzie można dogłębnie poznać człowieka. Nie ma takiego drugiego zawodu.”