„Prawdę mówiąc, nikt nigdy nie powinien brać nikogo poważnie, nie da się kontrolować niczego poza obrębem tego – ręce Gabe’a zatoczyły krąg wokół ciała. – Póki nie zapanuje się nad tym, nikogo nie można traktować poważnie”

„Zawsze mówię prawdę. Dzieci wyczuwają fałsz, to, że ktoś nie traktuje ich poważnie.”

„Czytałam tę sztukę…(…) i myślę, że nie ma w niej niczego dziwacznego. Mówi ona po prostu, że życie ludzkie jest nonsensem, że do niczego nie prowadzi, niczemu nie służy, że nikt nikogo nie zapamięta i nikt niczego nigdy nikomu nie wyjaśni.”

„Nikogo i niczego w swoim życiu nie traktuję epizodycznie.”

„Zabawne, że mając dwadzieścia pięć lat, martwimy się, że nikt nie traktuje nas poważnie, i za rzecz oczywistą przyjmujemy, że postrzega się nas jako przedmioty seksualnego zainteresowania. Z biegiem czasu zaczynamy za rzecz oczywistą przyjmować, że traktuje się nas poważnie, natomiast martwimy się, że nikt nas już nie pożąda.”

„Lilly poważnie traktowała literaturę, nawet jeśli literatura jej samej nigdy nie miała potraktować z całkowitą powagą.”

„Tylko dzieci traktują świat poważnie. Dorośli, bądźcie dziećmi!…”

„Premier Tusk już mnie przez lata przyzwyczaił, żeby nie traktować go specjalnie poważnie.”

„Nikt nikogo nie zabił, nikt nie obraził niczyjej matki, nikt nikogo nie okradł. Po prostu nie jesteśmy przyjaciółmi – o znajomości z Roberto Carlosem.”

„Oczywiście żartuję, mówię poważnie.”