„Jednak także uczniom swoim daje radę, żeby pierwociny ze stworzeń Jego składali Bogu w ofierze nie jako sam tego potrzebował, lecz żeby oni nie byli bezowocni i niewdzięczni. Wziął więc chleb, który jest ze stworzenia i dzięki czynił mówiąc: To jest Ciało moje. Podobnie o kielichu, który pochodzi z tego samego stworzenia, co i my, oświadczył, że to jest Jego Krew, i ustanowił nową ofiarę Nowego Testamentu. Kościół otrzymawszy tę ofiarę od apostołów, składa ją na całym świecie Bogu, który nam daje żywność, jako pierwociny, ze swych darów w Nowym Testamencie. O tym tak przepowiadał Malachiasz: Nie mam chęci do was i daru z waszej ręki nie przyjmę. Bo od wschodu słońca aż do zachodu wielkie jest imię moje między narody, a na każdym miejscu poświęcają mi i ofiarują ofiarę czystą, bo wielkie jest imię Moje między narody, mówi Pan Bóg zastępów. Znaczy to oczywiście, że najpierw lud przestanie składać ofiary, ale potem na każdym miejscu będzie składana ofiara Bogu, i to czysta, i że imię Jego będzie wysławiane wśród narodów.”
Źródło: Przeciwko herezjom, IV, 17, 5.
Tematy
składać , bóg , ludzie , dzięki , znaczenie , krew , chleb , kościół , ciało , zachód , wielki , wzięcie , kielich , oświadczenie , ofiara , pot , otrzymać , ręka , chęć , imię , żywność , mówić , stworzenie , pochódIreneusz z Lyonu 4
pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego 130–202Podobne cytaty

Źródło: wywiad, 2006 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/janusz-jozefowicz,3,4973540,artykul.html
Źródło: O wojnach, ks. VII, rozdz. 14, 1, tłum. Marian Plezia

„Pan Bóg nigdy nie opuszcza swojego stworzenia. To raczej człowiek porzuca swojego Stwórcę.”

„Bóg ukryty staje się poznawalny i bliski dla stworzeń, które są Jego odbiciem.”
„Błogosławieństwa są pieśnią, którą śpiewa Bóg chwaląc swoje stworzenie.”

„Zajmować się fizyką oznacza podglądać Boga przy akcie stworzenia.”
Physik treiben heißt, hinter dem Schöpfungsakt Gottes hinter hersehen. (niem.)

relacjonując swoją podróż misyjną po Litwie, 1563.
Źródło: Janusz Tazbir, Procesy o czary, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce”, t. 22, Warszawa 1978.