„Na skłonie Skały w ponurej grocie
Klęczy pod krzyżem postać dziewicza,
Habit Jej szary i skroń nie w złocie:
To Salomea, Pani Halicza!”

„W związku z ociepleniem klimatycznym spraw Panie, by moje grzechy nie wybielały jak śnieg, ale zazieleniły jak lasy dziewicze. (Andrzej Coryell)”

„Dlaczego się oglądam
za tym śmiesznym facetem
w poplamionym płaszczu
czemu patrzę ze wzruszeniem
na jego prawe ramię
i żyłkę na skroni
po co słucham jak mówi
i milczy
do tamtej pani
nie do mnie

wiesz
on miał Twoje usta”

„To jam powrozem biernym, który skuł ci
Ramiona; pletnią, którą cię smagano;
Cierniem, co skroń ci wieńczyła nim zbrodnia;
Podaną tobie z octem gąbką żółci;
Tą kością, którą o twą szatę grono;
Krzyżem, na którym do dziś konasz co dnia.”

„Pewna pani na Marsałkowskiej
kupowała synkę z groskiem
w towazystwie swego męza, ponurego draba;
wychodzą ze sklepu, pani w sloch
w ksyk i w lament: – Męzu, och, och!
popats, popats, jaka strasna zaba!”

„Habit nie czyni mnicha, ale zbrodnia lub podejrzenie jej popełnienia czynią detektywa, a zwłaszcza detektywa amatora.”

„Złoto, złoto i jeszcze raz złoto!!!”

„W ciemność głębin spada słońca pył,
Rzeźbi złotem zbocza wzgórz.
Las tajemnic sztylet w piersi wbił –
Milczy i nie zdradzi już.

Boję się, boję się,
W moim świecie jest szaro i źle.”

„Przeor sapnął ze zniecierpliwieniem i spojrzał na mnie takim wzrokiem, jakbym był młodym zakonnikiem, który właśnie odmówił zakasania habitu i wypięcia tyłka.”

„W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,
Gdzie pawiookie drzemią stawy,
Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy
Na plamy szarych złomów ciska.
(…)
Do ścian się tuli, jakby we śnie,
A obok limbę toczą pleśnie,
Limbę, zwaloną tchnieniem burzy.”