„W RPA człowiek musiał dbać o swoje bezpieczeństwo i nie czuł się tam komfortowo. Gdy wychodziłem w Londynie ze spotkania Tottenhamu z Wisłą Kraków, na moich oczach dźgnięto nożem Polaka, któremu wcześniej dawałem autograf. W niektórych dzielnicach Londynu, jak się wraca do domu, to chowa się kartę bankomatową do skarpetki, a w kieszeni trzyma jedynie pięć funtów. Dlatego Sol Campbell zamiast mówić, że z Polski można wyjechać w trumnie, niech najpierw popatrzy na Londyn. Każdy kraj ma jasne i ciemne strony.”

— Dariusz Szpakowski

Źródło: Dariusz Szpakowski: Gdybym wierzył tylko w świat internetowy, musiałbym popełnić seppuku, wyborcza.pl, 6 czerwca 2012 http://wyborcza.pl/1,75478,11882684,Dariusz_Szpakowski__Gdybym_wierzyl_tylko_w_swiat_internetowy_.html?utm_source=HP&utm_medium=AutopromoHP&utm_content=cukierek1&utm_campaign=wyborcza#ixzz1x5q9FDn3

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 2 lipca 2022. Historia

Tematy

świat , dom , bezpieczeństwo , kraj , spotkanie , dom , człowiek , oko , dzielnica , trzymać , czuć , ciemny , wyraz , mówić , niektóry , autograf , dbanie

Dariusz Szpakowski 286

polski dziennikarz sportowy 1951

Podobne cytaty

„Obraz lat dawnych i chwałą Polaków
Czuć daje Kraków.”

Franciszek Dionizy Kniaźnin (1750–1807) Poeta, dramatopisarz i tłumacz polskiego oświecenia

„Sola scriptura polega na kurczowym trzymaniu się zdań biblijnych, zamiast trzymania się prawdy biblijnej…”

Jacek Salij (1942) teolog polski, dominikanin

„Gdy ktoś wychodzi z domu, powinien pomyśleć, co zamierza uczynić, a kiedy wraca, niech pomyśli, co uczynił.”

Kleobulos z Lindos

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

„Może z moich ust to zabrzmi dziwnie, ale posłuchajcie: nie wyjeżdżajcie z Polski! A jeśli już musicie wyjechać, to zaróbcie szybko pieniądze i wracajcie. Zróbcie dokładnie odwrotnie niż ja. Bo ja byłem w innej sytuacji. Polska była innym krajem. Dzisiaj młodzi mają takie same warunki rozwoju w Polsce jak w Finlandii czy Szwecji.(…) Oczywiście, że jesteśmy biedniejszym krajem. Ale i w Polsce można nauczyć się języka, można się wykształcić, można zrobić karierę. Słuchajcie – trzeba robić wszystko, żeby to do Polski przyjeżdżali pracować fachowcy ze świata. A nie tak, żeby najzdolniejsi młodzi ludzie lecieli zmywać naczynia do Londynu czy Helsinek.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

o emigrujących Polakach
Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

„(…) nigdy nawet przez myśl mi nie przeszło, by tam [w Londynie] zostać. Jestem patriotką i w Polsce jest moje miejsce. Poza tym – nawet w tych ponurych czasach – nie lubiłam, gdy ktoś źle mówił o moim kraju. Poznałam wielu wspaniałych Polaków, którzy w Wielkiej Brytanii mieszkają, lecz i wielu takich, którzy o Polsce wyrażali się nie najlepiej. Potwornie mnie to denerwowało, bolało i było mi za nich wstyd. Kiedyś młoda dziewczyna na jakimś przyjęciu powiedziała z takim mocnym angielskim akcentem:, ja nie wracać do Polska, bo w Polska nie ma rajstopa i czekolada.”

Barbara Zielińska (1959) polska aktorka

Zapytałam, jak długo już tu jest. -Pól roku – odpowiedziała...
Źródło: Przez Londyn na piechotę, „Praca i Nauka za granicą”, nr 100, 19 października 2007 http://www.plebania.pl/wywiady/zielinska.html

„Mówiłem im, jakim niezwykłym krajem jest Polska. W niektórych dziedzinach i w jakimś sensie jestem częścią Polski, bo pochodzę z Chicago. Mieszkałem w Chicago, a tam w pewnym sensie każdy musi się stać Polakiem – chyba że coś z nim jest nie tak.”

Barack Obama (1961) Amerykański polityk, 44. prezydent USA

podczas wizyty w Polsce.
Źródło: I po wizycie. Obama już odleciał do domu, tvn24.pl, 28 maja 2011 http://www.tvn24.pl/-1,1704692,0,1,obama-spotkal-sie-z-bor_owcami,wiadomosc.html

„Ależ ja w ogóle nie czuję się aktorem! A w każdym razie nie takim, który gra po to, żeby kłaniać się, rozdawać uśmiechy i autografy… Uważam, że autografy mogę dawać dopiero, jeśli mam coś do powiedzenia. Ale gdy jestem „pusty”, to – choćbym nawet miał nazwisko „z pięcioma gwiazdkami” – mój podpis nic nie znaczy. Moim zdaniem, z każdego aktora powinno wychodzić człowieczeństwo. Sztuka wcale nie musi być filozoficzna czy ponadczasowa. To może być brudny, „węgielny” czy nawet „błotny” temat – ważne, by dotykał ludzi. By odnalazło się w nim kilku, kilkunastu czy może parę milionów widzów.”

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

„W samym Londynie na krawędzi przepaści żyje ponad trzysta tysięcy ludzi, których każde uderzenie serca przeszyte jest lękiem, którzy, jak w nocnym koszmarze, przez całe życie prześladowani są myślą, że zostaną pozbawieni nędznej nory, którą oni nazywają domem. Niżej od nich stoczyło się dwieście tysięcy istnień, którym zagraża głód. Jeszcze niżej jest trzysta tysięcy tych, którzy już znaleźli się w warstwie głodu, w strefie, gdzie głód dręczy dzień i noc, gdzie każda sekunda każdej minuty każdej godziny każdego dnia przesycona jest agonią. Jeszcze niżej od głodujących znaleźli się bezdomni- –ci, którzy już zupełnie nie mają za co wynająć mieszkania nawet w najgorszych dzielnicach, ci, którzy przez cały rok nocują bez schronienia, których setkami można znaleźć w nocy na zimnych, kamiennych płytach wzdłuż nabrzeża Tamizy. Niektórzy mają gazetę, którą mogą położyć na wilgotnych kamieniach, większość jednak nie może sobie pozwolić nawet na taki luksus. Armia tych całkowicie bezdomnych liczy w Londynie trzydzieści trzy tysiące.”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

Źródło: Walka Armageddionu, ZRZESZENIE WOLNYCH BADACZY PISMA ŚWIĘTEGO WYDAWNICTWO “NA STRAŻY” str.229

„Idę podwórkiem. I nagle podbiega do mnie sześcioletni chłopczyk w poziomkach policzków. W ręce trzyma drewniany pistolet, „Pif! Paf!” – strzela w moim kierunku. Potem chowa broń do kieszeni. „Robota skończona””

Ewa Lipska (1945) poetka polska

mówi i odchodzi.
Źródło: Takie czasy

„(anegdota o Polonii w Londynie opowiedziana przez Kazimierza Kutza):… delegacja szkoły polskiej, nasi najlepsi eksportowi filmowcy: Cybulski, Kobiela, Wajda, Kutz, Pawlikowski pewnie - cała ta grupa, pojechali na jakiś festiwal do Londynu, poczuli, że jest tu miejsce Polaków, może warto by do nich trafić, poszli do knajpy polskiej oficerów RAF-u. Siadają, knajpa zamilkła kompletnie, cisza. Cybulski tak chciał, jakoś tak, mając ten swój wielki wdzięk sytuację rozładować, podchodzi do nich, właściwie nikt nie reaguje na Cybulskiego i jego wdzięk. I w pewnym momencie od baru wstał taki facet, popatrzył na nich, podszedł i powiedział: „won!”.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Program Jerzego Zalewskiego „Pod prąd” - Prawda o Andrzeju Wajdzie i filmowcach z PRL-u, rozmowa z Piotrem Włodarskim, autorem książki „Pan Andrzej” http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=30272, odcinek 34, „TV Puls”

Tematy

Dariusz Szpakowski 286

Podobne cytaty

Pokrewne tematy