„Wyszła o północy, nie unosząc niczego, co może być czymś, i zabrawszy coś, co jest kompletnie niczym.”

„Zabierzcie moje życie, skoro niczego więcej nie potrafiliście mi zabrać.”

„Kiedy przychodzi śmierć, dobra tego świata tylko przeszkadzają. Nie zabierzemy z sobą niczego.”

„Stalin rzucił zboże zabrane z kołchozów na rynki zachodnie po cenach dumpingowych, by za uzyskane w ten sposób pieniądze nabywać maszyny dla przemysłu. Maszyny stały się wszystkim, człowiek niczym.”

„Wszyscy się mądrzą: urzędnicy, działacze, politycy. Ale żaden profesor specjalizujący się w ochronie środowiska, żaden biolog, żaden ekolog – chyba dotąd niczego nie przeoczyłem – nie zabrał głosu, żeby wyjaśnić kwestię fundamentalną: czy wbicie kilku betonowych słupów w nadrzeczne torfowisko rzeczywiście spowoduje wielkie, nieodwracalne szkody, czy nie. Być może zresztą nikt ich o zabranie głosu nie prosił, bo dla mediów opinie „fachowców” nie są żadnym „niusem.””

„Ciężka sprawa. Muszę się zastanowić… Nie macie niczego do rysowania? Wiecie, to jak w serialu brazylijskim. Była chyba kuzynką mojego dziadka – multiinstrumentalisty. Jego też nie miałem okazji poznać. Rosjanie zabrali go w 1945 roku i już nie oddali. Miałem dzieciństwo bez jednego dziadka. Ale jeśli odziedziczyłem jakieś talenty, to po nim chyba.”

„Nadzieję mają ci, którzy nic nie posiadają, bo im nie można niczego zabrać. Nadzieję mają również ci szacowni członkowie sektora finansowego, którzy obecnie jeszcze z rok czy dwa z pomocą podatników będą robić kasę, by potem się pożegnać, własnym samolotem udać się na własną wyspę i z daleka przyglądać, jak reszta sobie tutaj radzi.”

„Czego nie zabrania prawo, zabrania wstyd.”

„Zabierzcie mi gitarę
Lub dajcie mi po pysku,
Zabierzcie mi gitarę,
Koniec teledysku!”

„Nie miałam planów na przyszłość. To tak, jakbym wierzyła, że moje życie się ułoży. Wydaje mi się, że jeśli człowiek się pakuje i odchodzi – mimo że to jest nierozsądne, bo traci mieszkanie – to zyskuje jednak swobodę, wolność i prawo decydowania o sobie. Jak się wierzy w siebie, to z reguły jakoś się wszystko układa. Wiele razy po to, by być sobie wierną, zaufałam swojej intuicji, choć wydawało się to nierozsądne. Nigdy się niczego nie bałam, szłam va banque. Można mi wszystko zabrać, a ja mogę jutro zacząć życie od nowa.”