„Jak zatrzymać ten zegar w pół kroku
Co mu jest cichym świerszcz sekundnikiem?
Jak zatrzymać ten pośpiech obłoków
I ten wyraz twych oczu nim zniknie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać wszystko to?
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Mgłą?”

„Opowieści to rzecz niepojęta – raz puszczone w ruch, nie dadzą się zatrzymać.”

„Jak błogo byłoby wyciągnąć się na łóżku, po nocy prawie bezsennej, i zrobić sobie małą sjestę, słysząc jak za mgłą kroki pani Maigret po mieszkaniu!”

„Miłość to jest jakby zatrzymanie czasu; wstrzymanie wskazówek zegara.”

„Kiedy kropla rosy
opadnie na zaspaną ziemię
zbudzi się samotne ziarno
drzewa – jesień
raz jeszcze
zatrzyma się w pół kroku”

„ONZ, cudzoziemskie rządy powinny podjąć poważne kroki w celu zatrzymania syryjskiej machiny wojennej.”

„(…) piorunujące spojrzenie, które byłoby w stanie nie tylko zatrzymać zegary, ale i zmrozić upływ czasu.”

„To tylko krok, by pomyśleć i się cofnąć,
Zatrzymać w gardle słowo, które może kogoś dotknąć.”

„Jego Królewska Wysokość wciąż był w sile, dzierżąc wiosło długie na dwadzieścia stóp. Zatrzymał się, zakotwiczył swą łódź, przebywszy trzy mile bez zatrzymywania się. (…) Inni zatrzymali się o pół raili za nim.”

„Koniec końców, każdy zgon to zatrzymanie akcji serca, ale coś, na Boga, musi spowodować to zatrzymanie, prawda?”