„Ja miałam takie uwagi w szkole: „Cichowska znowu skacze po ławkach jak kozica.””

„(…) Ja nie lubię chodzić do szkoły
bo w tornistrze się nie mieszczą marzenia.
W szkole jest wielki porządek.
Nikt nie trzyma pod ławką marzeń.”

„Dobrze jest mieć dobrego rezerwowego na ławce rezerwowych.”

„Nie byłem dobry w muzyce kiedy byłem mały. W szkole nigdy nie skupiałem na niej uwagi.”

„W tej naszej „szkole” nie ma ławek ani klas, ale każdy z jej „uczniów” ma tu własną tablicę, umieszczoną gdzieś głęboko w sercu i każdy na niej pisze swoją odpowiedź na fundamentalne pytanie: „po co, jak i dla kogo żyć?””

„Skacze słabiej, może dlatego to jemu przypadł zaszczytny obowiązek przywiezienia 50 kilogramów fajerwerków, które Norwegowie mieli wystrzelać…”

„Znowu przyszedł ten pan. Siedzi na ławce naprzeciwko i gapi się w nasze okna.
(…)
– Jaki pan?
Johny zamyślił się, po czym wyrecytował z pamięci:
– Ten skurwiony wielbiciel psich tyłków i właściciel najmniejszego fiutka w całym pieprzonym stanie.
– Komornik przyszedł?”

„Ławka Chicago – widać – żyje.”

„„Znowu w życiu mi nie wyszło”. Ja myślę, że może nie, że może bardziej byłby adekwatny tytuł „To nie tak miało być”.”

„Autyzm sprawił, że miałam problemy w szkole i w różnych grupach społecznych, ale za to lepiej rozumiałam zwierzęta.”