„Nie jestem Nikodemem Dyzmą ani grzybem, który wyrósł jednej nocy.”

— Wojciech Łazarek

o wyborze na trenera reprezentacji Polski.
Źródło: tygodnik „Piłka Nożna” nr 51–52, 18 marca 2007

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

piłka nożna

Wojciech Łazarek 17

polski trener piłkarski 1937

Podobne cytaty

„Może dlatego, że nie brałem i nie biorę „lewej” kasy, nie piję, nie palę, postrzegany jestem jako dziwak.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

Źródło: „Piłka Nożna”

„Niektórzy ludzie uważają, że piłka nożna jest sprawą życia i śmierci. Jestem rozczarowany takim podejściem. Mogę zapewnić, że to coś o wiele ważniejszego.”

Bill Shankly (1913–1981)

Some people believe football is a matter of life and death, I am very disappointed with that attitude. I can assure you it is much, much more important than that. (ang.)
Źródło: „Guardian”, 24 grudnia 1973, za: liverpoolfc.com

„Tylu już znawców piłki przybyło, a tylu piłkarzy ubyło, ze zastanawiam się czy moja pisanina ma jakikolwiek sens. Pisanina o kretynach dla kretynów, po kretyńskich meczach. Aha, kretyn to Ty. Możesz mnie opluć, bezimiennie, to Twoje kretyńskie prawo. Ale ja nie jestem Miecugow. Wstanę i oddam.”

Paweł Zarzeczny (1961–2017) polski dziennikarz sportowy

Źródło: weszlo.com http://weszlo.com/2013/08/05/jak-co-poniedzialek-pawel-zarzeczny-62/,

„Jestem bydlakiem. Kawałem chama. Grubą świnią. Cynikiem. Nic mnie nie rusza, ani mordy, ani bandytyzm, ani wasze chamstwo, bo ja was stworzyłem przecież. Ale od soboty płaczę. Naprawdę nie sądziłem, w najśmielszych marzeniach, że kompletnie nie umiejąc grać w piłkę nożną ogramy mistrzów świata. W Warszawie, Niemców. Tu jest klucz do tych łez.”

Paweł Zarzeczny (1961–2017) polski dziennikarz sportowy

po zwycięstwie reprezentacji Polski z Niemcami 2:0, 11 października 2014 roku
Źródło: weszlo.com http://weszlo.com/2014/10/13/jak-co-poniedzialek-pawel-zarzeczny-123/,

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co?”

Grzegorz Pawłowski (1957)

dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (...). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.
o tym, jak został aktorem.
Źródło: Katarzyna Szczczyrek, Aktorzy sceny rzeszowskiej - Grzegorz Pawłowski, „Super Nowości Rzeszów” nr 23, 03 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155453.html

Pokrewne tematy

Piłka Nożna