„Twoja samotność nie jest sama.
Strużką płynie niby krew.
Stwarzamy siebie w niejasnym celu
Jak noc dzień.”

„Po co ci wiara, gdy co dzień zmieniasz krok, nic nie jest warta splamiona twoja krwią.”

„Póki dzień jasny – miłości złorzeczy, przez noc swój dzienny trud niweczy.”

„Okręt mój płynie dalej
Gdzieś tam…
Serce choć popękane, chce bić
Nie ma cię i nie było.
Jest noc
Nie ma mnie i nie było
Jest dzień.”

„Pozdrawiam ciebie, ty różo, z ogrodu
Klejnotowego, miłosny Rubinie!
Chociaż pierś twoja przejrzystsza od lodu
Krew nieśmiertelnéj młodości w niéj płynie.”

„Oto masz powiew chwil, z którymi płynę:
Myślę o tobie, smutno mi i cicho…
Przeszłość mi mówi, że i ja przeminę,
Jak dzień, jak wieczór, jak noc z gwiezdną pychą.”

„Tak jak yin i yang, Słońce i Księżyc, światło i cień, dzień i noc, tak i my należymy do siebie!”

„Rozchylałam nogi na przyjęcie rozkoszy, płynęły ze mnie miody – teraz te same nogi wykręca ból, a miody wypływają razem z krwią. Taka sama pozycja, taka sama wilgoć namiętności, ale to nie miłość, lecz umieranie.”

„Pod prąd własnej krwi płynąć najtrudniej.”

„W żyłach złota płynie krew Abla.”