„Idą dzieci gwiazd dzieci kosmosu
Rozkminiacze losu, każde na swój sposób
setki osób, wielcy chaosu gonią
za mamoną wciąż tłuką się o nią.”

„Dziecko jest dla siebie kosmosem.”

„To nie gwiazdy wyznaczają los człowieka i nie one sterują ludzkimi poczynaniami. Ich obecność uzmysławia nam jedynie to, że jesteśmy dziećmi wszechświata, podlegamy prawom przyrody, w tym również mało jeszcze zbadanym wpływom kosmosu. Astrologia jest więc studium tego, jak Ziemia współdziała z kosmicznym środowiskiem i dla swoich potrzeb stosuje język psychologii matematycznej, bazujący na obliczeniach astronomicznych.”

„Nie możemy zapominać, że jesteśmy dziećmi kosmosu.”

„Każde dziecko wie, że wtedy, gdy opuszcza pokój, zabawki ożywają. Tak samo każde dziecko wie, że w szafie i pod łóżkiem czeka na nie potwór.”

„Sarko i Ségo powinni wziąć ślub i mieć dziecko. Każde z nich jest na swój sposób uosobieniem Francji.”

„(…) jeśli chodzi o dzieci, zdaję się na los.”

„Ojciec był Hiszpanem, mówiłem z nim po hiszpańsku. Matka – Angielką, wiec mówiłem z nią po angielsku. Kiedy byłem dzieckiem, wysłano mnie do Szwajcarii, gdzie mówiłem z guwernantką po francusku. Stąd wierzyłem – jako małe dziecko, że każdy człowiek ma swój własny język, więc – że istnieją setki milionów języków. Ale to właściwie okazuje się przypuszczalnie prawdą, skoro ludzie nie są w stanie porozumieć się ze sobą.”

„Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.”

„Każde dziecko pragnie zostać olbrzymem, dopóki nie zacznie się zastanawiać, po co mu to.”