„Mam różne problemy – dziewczyny, seks. Ale zajmujemy się przecież także kwestiami duchownymi, które bardzo niewiele grup ma odwagę poruszyć, mimo że nastolatki często myślą o tych właśnie sprawach.”

„– mam flupy – usłyszałem
od dziewczyny i myślę: co?
– co? – pytam
– no, leci mi z pizdy.”

„Nigdy nie mogłam pogodzić się z kreowaniem mnie na symbol seksu. Z seksu uczyniono przedmiot. Nienawidzę myśli, że mam być przedmiotem.”

„Może i prawda, że postawa, jaką zajmuje każdy z nas wobec tego, co ogromne, co zdaje się nienaruszalne, niewiele mówi. Ale przynajmniej wyjaśnia coś w tak drobnej kwestii, jak pytanie o to, kim, do diabła, jestem.”

„O seksie w naszym kraju mogą mówić tylko nastolatki, a nie kobiety dojrzałe. Kobiety dojrzałe mogą o tym pomyśleć w tajemnicy przed własnymi dziećmi i, rzecz jasna, rodzicami.”

„Zbyt szczegółowe i dokładne rozstrząsanie przez duchownego gospodarczych i innych czysto świeckich problemów również może razić poczucie przyzwoitości. Dobre maniery nie pozwolą duchownemu zejść poniżej pewnego poziomu ogólnikowości w rozważaniach o sprawach doczesnych. Problemy wyłącznie doczesne i o świeckim charakterze winny być omawiane ogólnie i powściągliwie, aby styl ten mógł świadczyć, że mówca reprezentuje władcę, którego zainteresowanie sprawami doczesnymi nie wykracza poza ramy pobłażliwej tolerancji.”

„Dowodzenie to kwestia inteligencji, wiarygodności, sprawiedliwości, odwagi i autorytetu.”

„Mam matkę – nie potrzebuję dziewczyny, która mówiłaby mi, co mam robić.”

„Być tchórzem i zajmować odpowiedzialne stanowisko, to dowód niesłychanej odwagi.”

„Jak sobie radzę? Nie mam czasu myśleć o sobie. Co to są moje problemy wobec tamtych? Kiedy sytuacja w Erytrei się unormuje, może pójdę do psychologa. Na razie nie mam czasu.”