Alberto Moravia cytat: „Historiografia to przybytek, w którym uczeni wyżywają się na plotkach.”

„Konwencjonalna historiografia zawsze głosiła, że zbyt mało wiemy o historycznym Jezusie, by móc powiedzieć coś więcej ponad to, że żył i że wywarł na swych zwolenników ogromny wpływ. Zawsze byli historycy, którzy mówili, że nie sposób tego zrobić ze względu na trudności historyczne i zawsze byli teologowie, którzy powiadali, że nie sposób tego uczynić ze względu na obiekcje teologiczne. I wreszcie zawsze byli uczeni, którzy mówili pierwsze, mając na myśli drugie.”

John Dominic Crossan (1934) biblista irlandzki

„Od lat trzydziestu piszę stale, że bolszewicy zakłamują historię. Ale jakże zakłamał historię Polski w XVIII wieku romantyzm polski i przez ten romantyzm natchniona historiografia polska XIX i XX wieku. Odczuwam to tak wyraźnie właśnie dlatego, że książka niniejsza miała być życiorysem Stanisława Augusta. Romantyzm polski znakomicie ułatwił sobie zadanie. Z grubsza teza Polaka wychowanego na naszej historiografii wygląda, jak następuje: naród w czasach rozbiorów był wspaniały, bohaterski, kryształowy, cnotliwy; tylko król był obrzydliwy, tchórzliwy, przekupny, niemoralny.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Stanisław August
Źródło: s. 346

„Żadne akcje wybielania nic tu Wojciechowi Jaruzelskiemu nie pomogą. W historiografii XX wieku będzie wymieniany obok Wandy Wasilewskiej czy Bolesława Bieruta, a sięgając do wcześniejszych epok obok innych zdrajców takich jak targowiczanie. Trafi na śmietnik naszej historii i to gdzieś blisko jego dna.”

Zbigniew Girzyński (1973) doktor nauk humanistycznych, polityk

odpowiedź na pytanie jak zostanie zapamiętany Wojciech Jaruzelski.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/trafi-na-smietnik-naszej-historii-i-to-gdzies-blis,2,4803945,wiadomosc.html, 26 lipca 2011

„Zupełnym wyjątkiem była rozprawa Jana M. Ciechanowskiego, którą już parokrotnie krytykowałem, reprezentowała bowiem jednostronny, anglosaski, punkt widzenia na problem Powstania, tym razem także mile przyjmowany przez komunistyczne środki przekazu, a utrwalający stereotyp Polaków jako niedowarzonych romantyków i miernych polityków. Czy ten stereotyp może być akceptowany przez naszą historiografię?”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 30–31.

„To najlepszy i najwybitniejszy znawca historii II wojny światowej. Badacz, dla którego miarodajne są źródła, a nie poglądy historiografii, opinie kolegów, czy wrzask mediów. Człowiek, któremu z racji ogromnych zasług – zebrania lub odtajnienia i udostępnienia kluczowych dokumentów III Rzeszy, czapką buty czyścić by trzeba. Historyk tej miary, że ma prawo napisać i powiedzieć wszystko. A, że do tego głosi prawdę i niektóre jego poglądy są odległe od tak ukochanego przez polską prasę wysokonakładową bajdurzenia w stylu „politycznej poprawności.””

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

Narobił sobie oczywiście wpływowych wrogów.
o Davidzie Irvingu, czołowym negacjoniście Holokaustu, antysemicie i polonofobie (oskarżył m.in. Jana Pawła II o udział w zbrodniach wojennych).
Źródło: Bogdan Reszka, Polityczna poprawność, a prawda historyczna, „Templum Novum”, marzec 2006.

„Z dokonanego przeglądu historiografii dziejów kaszubszczyzny jako wytworzonej w toku dziejów wspólnoty politycznej i kulturowej wynika, że są dwie możliwości przedstawiania jej historii, a mianowicie jako ludzi zamieszkujących ziemię noszącą nazwę Kaszuby albo jako Kaszubów nadających swoją nazwę etniczną Kaszubom, ziemi ich zamieszkania w granicach, najogólniej mówiąc, miedzy dolną Odrą i dolną Wisłą z jednej strony a Notecią i Wartą a Bałtykiem z drugiej.”

Gerard Labuda (1916–2010) historyk polski

Źródło: Historia Kaszubów w dziejach Pomorza, t. 1: Czasy średniowieczne, Gdańsk (2006), s. 37.

„Lelewel (Herr Lölhöffel) – historiografia już od zaborów pięknie wyidealizowała tego Pana. Nie bez powodu nasz wybitny uczony orientalista, językoznawca i numizmatyk prof. dr hab. Ignacy Pietraszewski, nękany pod zaborami za swój patriotyzm, dedykował „Nowy przekład dziejopisów tureckich, dotyczących się, historii polskiej…(t.1–Berlin 1846), następująco: «Szlachetnym tylko i wiernym rodzinnej ziemi mojej Braciom – nie zaś tym, którzy z uszczerbkiem Ojczyzny obcym zaprzedali swą uczoność, myśli, uczucia, słowem całą osobistość swoją, poświęcam.»”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

„A pan Lelewel oficjalnie uznał kronikę Prokosza za falsyfikat w interesie historiografii zaborcy niemieckiego, która była zagrożona jej treścią. Oświadczył, że znalazł jej rękopis 21 czerwca 1764 roku i nie miał wątpliwości, ze stoi za tym fałszerz dokumentów Przybysław Dyjamentowski. Ale to nie jest żaden dowód, ponieważ:
1. Rękopis ten nie był podpisany – brak dowodu?
2. Lelewel tylko przypuszczał, że jego twórcą mógł być P. Dyjamentowski – brak dowodu?
3. Nie wiadomo czy był to rękopis części kroniki Prokosza czy całości, która liczy z bezcenną bibliografią aż 267 stron?
4. Gdzie się zatem podział ten rękopis Lelewela – brak dowodu?”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

„Kronika Prokosza jest naszą perełką wśród 25 kronik, które prezentuję w książce, a także kręgosłupem starożytnej historii Lechii. M. in. dzięki mojej sugestii została wydana w 2015 roku jako reprint, po raz pierwszy od 1825 roku, po 190 latach. Zawiera bezcenną treść, język, bibliografię i komentarze historyków z okresu XVI wieku (króla Stefana Batorego) oraz początku XVIII wieku – co dodatkowo świadczy (wbrew opinii zaborcy niemieckiego, Lelewela i naszej historiografii), że nie mógł jej napisać niejaki fałszerz P. Dyjamentowski (ur. 1694 r.), bowiem miałby wtedy około 10 lat.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

„To zaborca niemiecki zmanipulował i ustanowił naszą historię oraz panowanie władców dopiero od 550 roku, odcinając 2400 lat naszej starożytnej historii od XVIII wieku p. n. e.
W tym celu wymyślił błędnie Piasta i dynastię Piastowską, która jest uparcie utrzymywana do dziś. Nigdy bowiem nie było takiego imienia. Słowo piast jest skrótem od piastuna, czyli majordoma (zarządca dworu królewskiego). Tak więc: piast=piastun=majordom i nic więcej. A nasza historiografia nadal utrzymuje dynastię nazwaną od zawodu piastuna, czyli majordomową. A tak naprawdę, jest to wielka dynastia Lechitów lub Lechicka.
Dokonano tego specjalnie, żeby ukryć i zapomnieć nazwy; Lechia, Lechy, Lechici, lechicki czy dynastia Lechicka, król lechicki. Zmieniono także tytuły kronik lechickich, nazywając polskimi np. Kadłubka itd.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

„Historiografia to przybytek, w którym uczeni wyżywają się na plotkach.”

Tematy

Alberto Moravia 21

Podobne cytaty

Pokrewne tematy