to właśnie ostatni przykład radzieckiej modernizacji. Łukaszenka chciał zamienić Białoruś na Kreml. A na Kremlu od 1996 roku myśleli odwrotnie: za ile uda się wytargować Bialoruś od „ojczulka”? Za każdą cenę, byle nie za Kreml! Tak powstał targowy styl rosyjsko-białoruskiej polityki.
Źródło: rozmowa Tatiany Żurżenko i Iwana Krastewa, Anatomia bezalternatywności, przeł. Róża Maj, „Krytyka Polityczna”, Nr 27–28/2011.
„Białoruś była najbardziej postępowym elementem radzieckiego kompleksu przemysłowego już w latach 80. – to właśnie ostatni przykład radzieckiej modernizacji. Łukaszenka chciał zamienić Białoruś na Kreml. A na Kremlu od 1996 roku myśleli odwrotnie: za ile uda się wytargować Bialoruś od „ojczulka”? Za każdą cenę, byle nie za Kreml! Tak powstał targowy styl rosyjsko-białoruskiej polityki.”
Źródło: rozmowa Tatiany Żurżenko i Iwana Krastewa, Anatomia bezalternatywności, przeł. Róża Maj, „Krytyka Polityczna”, Nr 27–28/2011.
Podobne cytaty

Źródło: rozmowa Konrada Piaseckiego, Karczewski: Trzeba szybko uchwalić ustawę o zgromadzeniach, bo opozycja dąży do konfrontacji, Gość Radia Zet http://www.radiozet.pl/Radio/Programy/Gosc-Radia-ZET/Artykuly/Gosc-Radia-ZET.-Stanislaw-Karczewski.-7.12.2016-r.-00033362, 7 grudnia 2016.
opowiadając, dlaczego zaczął szpiegować Rosjan.
Źródło: dziennik.pl, 31 października 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/132975,slynny-szpieg-uderza-w-kwasniewskiego.html

o propozycji Władimira Putina dotyczącej integracji Rosji i Białorusi.
Źródło: lewica.pl, 22 sierpnia 2002

Зьяўленьне Мілінкевіча на мінулых выбарах прывяло мяне да думкі, што пачынаецца фармаваньне беларускай ідэнтычнасьці. Гэта быў ужо вобраз беларуска-польскага інтэлігента. Папярэднія вобразы старшыні калгасу ці савецкага намэнклятурнага кіраўніка адыходзяць у мінулае. (białorus.)
Źródło: Пад рэдакцыяй Валера Булгакава: Беларусь: ні Эўропа, ні Расея. Меркаваньні беларускіх эліт, Wydawnictwo ARCHE, Warszawa 2006, ISBN 8389406772, s. 124−125. (białorus.)

telegram do Leonida Breżniewa i Mao Zedonga.
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami, op. cit., s. 32.

„Ile ja bym dał, byle o tym nie myśleć.”
Kaliber 44
Źródło: utwór Plus i minus