„Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.”

„Dobrze jest nienawidzić samego siebie, ale tylko od czasu do czasu.”

„Zdobycie każdej wiadomości jest zawsze pożyteczne dla umysłu, gdyż będzie on mógł wygnać z siebie rzeczy nieużyteczne a zachować dobre. Bo nie można żadnej rzeczy kochać ni nienawidzić, jeśli się jej wprzód nie poznało.”

„Nie podobał mi się jego [Diagilewa] zbyt pewny siebie ton, ale poszedłem do niego szukać swego szczęścia (…). Natychmiast pozwoliłem mu na stosunek ze sobą… Nienawidziłem go, ale udawałem, że go lubię, gdyż wiedziałem, że w przeciwnym razie matka moja umrze z głodu.”

„Oto życie kurewskie, które tak często przeklinasz,
oto życie kurewskie, w którym tak często przeginasz,
oto życie kurewskie, życie kurewskie, za to życie kurewskie miej do siebie pretensje.”

„Ponieważ większość ludzi łączy pożądanie seksualne z pojęciem miłości, łatwo dochodzą do błędnego mniemania, że się kochają, kiedy pożądają się fizycznie. Jeżeli to nie miłość pobudza prag­nienie fizycznego zespolenia, jeżeli miłość fizyczna nie jest równocześnie miłością braterską, nigdy nie prowadzi do związku, który by nie miał charakteru orgiastycznego i nie był przemijający.
Pociąg seksualny two­rzy na krótko złudzenie związku, a jednak bez miłości „związek” ten pozostawia obcych równie daleko od siebie, jak byli przedtem – zdarza się niekiedy, że zaczynają się siebie wstydzić lub nawet nienawidzić; kiedy znikają złudzenia, dwoje ludzi zaczyna odczuwać wobec siebie chłód i obcość jeszcze wyraźniej niż uprzednio. Czułość nie jest bynaj­mniej, jak to utrzymywał Freud, sublimacją instynktu seksualnego; jest bezpośrednim wynikiem braterskiej miłości i istnieje zarówno w fizycz­nej, jak i w niefizycznej formie miłości.”

„I Tietjens, który nie nienawidził nikogo, mając przed sobą prostolinijnego człowieka typu szkolnego kolegi, zaczął rozmyślać nad tym, jak to ludzkość traktowana jednostkowo była niemal zawsze sympatyczna, w swej masie zaś stawała się zjawiskiem ohydnym.”

„W „Zabiłem moją matkę” syn nienawidził swojej matki i ją odrzucał. W „Na zawsze Laurence” matka odrzucała dziecko. Teraz nikt nikogo nie odrzuca, matka i syn nie potrafią bez siebie funkcjonować. Mimo że społeczeństwo nie pozwala im się kochać tak, jak chcieliby się kochać.”

„Wszyscy bez wyjątku kradli i podejrzewali też o to innych, przekupywali się wzajemnie, po czym słali na siebie donosy do burmistrza, kochali pieniądze i nienawidzili pracy, ale o dziwo, że niezależnie od okoliczności zawsze wyrażali się nadzwyczaj wykwintnie, byli szarmanccy i otaczali opieką sztuki.”

„Nie sprawia mi trudności zrozumienie, dlaczego Bóg przygotował piekło dla tych, którzy pragną wiecznie nienawidzić siebie samych za to, że znienawidzili Jego. Trudno mi jednak pojąć, dlaczego ten sam Bóg miałby umrzeć na Krzyżu, aby wybawić mnie niegodnego od piekła, na które tak bardzo zasługują moje grzechy.”