„Wiesz, te dzisiejsze dzieciaki… Kiedy dochodzą do progu, za którym jest już względna samodzielność, rzucają się w jej wir zupełnie bezmyślnie. A potem dziwią się i patrzą na nas, kiedy zrobią jakieś głupstwo.”

„Rzuca się na progu… nie potrafi wstrzelić się.”

„Dzisiejszy człowiek uważa, że traci coś – czas – kiedy nie działa dość szybko; a jednak nie wie potem, co zrobić z czasem, który zyskał – może go tylko zabić.”

„Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.”

„Po co słowa, jeśli wszystko wiesz,
kocham Ciebie, a zrobisz to, co chcesz.
Po co nam słowa, jeśli wszystko wiesz,
kocham Ciebie, a zrobisz to, co chcesz.”

„A potem się dziwimy, że przewodniczący Samoobrony mówi pod adresem wiceministra: „Pan to mi może na widły skoczyć!””

„Jeśli na progu twego domu znajdziesz bukiet ulubionych kwiatów bez bilecika, to wiesz na pewno, że jest on od twojego przyjaciela.”

„Nosiłam się z tym pomysłem od lat. Narodził się w czasach, gdy nie byłam jeszcze pierwszą damą i uczyłam dzieci w podstawówce w Houston, a po lekcjach prowadziłam szkolną bibliotekę. Dzieciaki już w progu deklarowały, że „czytanie jest nudne i nie na czasie.””

„Kiedy nie wiesz co zrobić – uśmiechnij się.”

„Lenistwo jest głupstwem ciała, a głupstwo lenistwem duszy.”