„Tylko ona jedna spośród wszystkich monarchów europejskich jest prawdziwym mężczyzną.”

„Prawdziwy mężczyzna to jest ten, kto przede wszystkim nie wie, że jest prawdziwym mężczyzną, i który nie boi się tego, że nim nie jest.”

„Oskarżasz ją, że przechodzi od jednego do drugiego, a ona szuka tylko stałego mężczyzny.”

„Dla mnie ona była przede wszystkim wielką miłośnicą… wiedziała, po co Pan Bóg stworzył kobietę i mężczyznę…”

„Prawdziwy mężczyzna musi zadbać o swych bliskich.
A nie wciąż powtarzać, że pieniądze nie są wszystkim.”

„Litr to nie jest jeszcze ilość dla prawdziwego mężczyzny.”

„Prawdziwego mężczyznę poznaje się po kobiecie.”

„Prawdziwym mężczyzną jest ten, kto pragnie powtórzenia.”

„Prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym, jak zaczyna, ale jak kończy.”

„Nie lubię takich kategorii jak „prawdziwy mężczyzna”. „Prawdziwy” odbiera rzeczownikowi jakieś znaczenie. „Prawdziwa wolność” to już nie „wolność”.”