„Niemożliwe jest pisanie przy całkowitym wyłączeniu swojej osoby z tego procesu, a jeśli już ktoś bardzo się uprze, to wychodzi z tego coś kompletnie nieszczerego. Ja pewnie nigdy tego nie zrobię, pisanie prozy jest zawsze procesem odbywającym się we wnętrzu. Wydaje mi się, że niemożliwe jest napisanie powieści współczesnej bez żadnych odniesień kulturowych.”

—  Jakub Żulczyk

Źródło: Jacek Sobczyński, Nam wybacza się życiowy freestyle http://e.czaskultury.pl/czytanka/literatura/606-nam-wybacza-sie-zyciowy-freestyle, e.CzasKultury.pl, 21 lutego 2011.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
literatura , pisanie , proces , odniesienie , powieść , całkowity , ktoś , napisanie , wyłączenie , współczesny , wnętrze , zrobienie , na zawsze
Jakub Żulczyk Fotografia
Jakub Żulczyk 16
polski pisarz i dziennikarz 1983

Podobne cytaty

Jan Twardowski Fotografia

„Ważne jest dla mnie, że poprzez swoje wiersze dotarłem do pewnych osób, do których z pewnością nigdy w życiu bym nie trafił. Dzięki pisaniu poznałem mnóstwo ludzi, z którymi nigdy bym się nie spotkał nie zaprzyjaźnił. Byłoby to pewnie niemożliwe, gdybym mówił tylko językiem „kościelnym.””

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

„Powieści zacząłem pisać wtedy, kiedy nie mogłem nic czytać. Chciałem poczytać coś dobrego, a więc usiadłem i napisałem.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

„Proces pisania dobrej pracy z chemii jest trochę podobny do procesu tworzenia dzieła literackiego, tylko że w chemii nie można wymyślić rzeczywistości…”

Adam Bielański (1912–2016) polski chemik

Źródło: Rita Pagacz-Moczarska, Chemia to dla mnie dobry wybór. Rozmowa z prof. Adamem Bielańskim, „Alma Mater”, nr 136, nr specjalny 2011, s. 8.

José Antonio Cotrina Fotografia

„Pewnego wieczoru zaczął wypisywać jakieś głupoty, by następnie przeczytać je między wierszami. Gdy to zrobił, odczytał bezsensowne wiadomości, które wprawiły go w długotrwały niepokój i zadumę. Nie on napisał to, co tam widniało, ale przecież ktoś musiał to zrobić! Kto więc pisał jego ręką? Kto pisał książki, które ukrywały się w innych książkach?”

José Antonio Cotrina (1972)

Między wierszami

„Gdyby życie było sprawiedliwe, nigdy by nie napisano żadnej powieści kryminalnej.”

Carolyn G. Hart (1936) amerykańska pisarka

Morderstwo według Agaty Christie

Philipp Meyer Fotografia

„Pisałem do momentu, aż uświadomiłem sobie, że nie mam pojęcia, o czym piszę, wtedy zacząłem czytać i poszukiwać informacji na temat tego, czego nie wiedziałem. Powtarzałem ten proces raz za razem. Dla mnie część mojego umysłu odpowiedzialna za tworzenie i część, która odpowiada za badanie faktów, są całkowicie odmienne i zawsze konkurują ze sobą.”

Philipp Meyer (1974)

o książce Syn.
Źródło: Milena Buszkiewicz, Robiłem wszystko, by zapomnieć o istnieniu Cormaca McCarthy’ego – wywiad z Philippem Meyerem http://booklips.pl/wywiady/robilem-wszystko-by-zapomniec-o-istnieniu-cormaca-mccarthyego-wywiad-z-philippem-meyerem/, booklips.pl, 14 grudnia 2016.

„Piszę dość szybko. Moja pierwsza wystawiona sztuka, Baśń o Rycerzu bez Konia, powstała w cztery wieczory. Ale do samego pisania należy doliczyć jeszcze proces myślowy, kiedy chodzi się z Bajką w Głowie, czasami kilka tygodni – niby się nie myśli o niej zbyt często, a jednak umysł pracuje. A potem siada się i pisze – tak po prostu. Jakby ktoś dyktował. To wielka przyjemność – często sama nie wiem, co napiszę w następnej linijce. Albo wiem, co ma być, a wychodzi coś zupełnie innego – i to jest największa frajda. Jeśli chodzi o równoległość – zdarza mi się czasem, ale raczej wolę pisać jedną po drugiej.”

Marta Guśniowska (1978)

Źródło: Agata Hołubowska, Jeśli nie napiszę niczego przez kilka dni, czuję się dziwnie – wywiad z Martą Guśniowską, qlturka.pl, 6 listopada 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,teatr_film,jesli_nie_napisze_niczego_przez_kilka_dni_czuje_sie_dziwnie__wywiad_z_marta_gusniowska,21500.html

Philippe Claudel Fotografia

„Miałem potrzebę napisania o kobiecie i od razu wiedziałem, że będzie z tego film. Może dlatego, że chciałem pracować z aktorką. Marzeniem moim było patrzeć drugiej osobie w oczy i pracować bez słów. Chciałem wykorzystać twarz i emocje aktorki trochę tak, jakbym używał słów… Pewnie dlatego chciałem zrobić film, a nie pisać powieść.”

Philippe Claudel (1962)

Źródło: Reżyser Philippe Claudel o filmie „Kocham cię od tak dawna”, „Vivarto”, 16 września 2009 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/95,1

„Do prozy dochodzi po pewnych doświadczeniach życiowych, po pewnym bagażu, który się ze sobą niesie, którego trzeba się dorobić. Natomiast poezja jest zapisem pewnych emocji, stanów młodzieńczego ducha. Bardzo chciałem pisać prozę już w wieku dwudziestu lat, ale nie potrafiłem. Nie miałem tematu. Młodzi ludzie zazwyczaj piszą na jeden temat – miłości. Dopiero później, gdy patrzy się na świat z pewnego dystansu, a miłość przestaje być jedyną siłą napędową, można dojść do prozy.”

Andrzej Lenartowski (1949)

Źródło: Na swój temat, Radio Kielce.

Magda Parus Fotografia

„Piszę fantastykę mocno osadzoną we współczesnych realiach, w ocenach recenzentów stanowiącą właściwie mieszaninę gatunków, w tym powieści obyczajowej czy sensacyjnej. Nie wydaje mi się to trudniejsze od napisania na przykład powieści obyczajowej opowiadającej o środowisku zupełnie mi nieznanym – takiej, której bohaterem byłaby stewardessa, narkoman, strażnik więzienny. Mimo całego wysiłku włożonego w zgłębienie danego tematu nadal byłby to dla mnie obcy świat i przy pisaniu zapewne nie uniknęłabym przekłamań, a w każdym razie ciągle bym się stresowała, czy na przykład za bardzo nie ulegam stereotypom.”

Magda Parus (1975)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.literatura.gildia.pl/wywiady/wywiad_z_magda_parus

Pokrewne tematy