„Nieś mnie
Na nieznanych fiordów brzeg,
Bym mogła może tam
Odnaleźć się.”

„Nie, tyś nie ta, na którą patrzą moje oczy,
I nie ta, którą widzisz, kiedy spojrzysz w lustro.
Świat nieznany, co wiecznie przez serca się toczy
Odnalazł w tobie również swoją zmienną ustroń.”

„Wyrzuć, czego za dużo, i nieś tylko tyle, ile możesz udźwignąć.”

„Jedynie głupiec albo samobójca mógłby chcieć uczyć się używania nieznanej mu broni w trakcie walki.”

„Bo czasami ma się takie uczucie, kiedy widzi się, jak ktoś się zakochuje - może zwłaszcza w przypadku kogoś smutnego, trudnego lub z jakiegoś innego powodu niedopasowanego do świata. Uczucie ulgi, prawdziwej, jakbyś mogła pozbyć się ciężaru, który niosłaś, nie zdając sobie z tego sprawy. Tak się właśnie czułam, patrząc na ślub Isabel i Martina. "No, przynajmniej ta sprawa z głowy". Dwoje ludzi, którzy mogli się nie odnaleźć. Wydawało się, że to coś cennego i delikatnego.”

„Tam, gdzie człowiek wraca do siebie, tam może odnaleźć Pana Boga. Może tam także – dzięki Panu Bogu – odnaleźć prawdę o sobie, którą możemy odczytać jedynie w świetle śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa.”

„Możesz biec ze stadem, pośrodku stada, ale jeśli chcesz czegoś dokonać, przeciskaj się do brzegu i odłącz od niego.”

„Nie wracajmy do przeszłości.
-Nie możemy. Musimy stanąć z nią twarzą w twarz, gdyż jedynie wtedy zdołamy odnaleźć pokój”

„Gdziekolwiek się znajdziesz, zawsze możesz odnaleźć na niebie Perseusza, odnaleźć ten uśmiech i usłyszeć, jak galaktyczny wiatr szepcze twoje imię. Będziesz wtedy wiedziała, że to ja, że to ja cię wołam… przyzywam cię do Łazariewa.”

„Polityka mogła ukonstytuować się jako totalitaryzm w stopniu jak dotąd nieznanym tylko dlatego, że została w naszych czasach kompletnie przekształcona w biopolitykę.”