„Do stałości tekstu, czyli zapamiętania i wiernego powtarzania ustalonej formuły przez wiele lat i w wielu okolicach, przyczynia się to, że każda wyliczanka jest uformowana według swojego stałego wzorca rytmicznego. Nie można nic do niego dodać. Nie można nic ująć. Wyliczanek się nie śpiewa, ale też się ich nie mówi. Ich muzyka jest czymś pośrednim między piosenką a mową: jest skandowanym wierszem. Wyliczanki mają swoje rytmy i rymy. Także rymy sprzyjają zapamiętaniu tekstu, często trudnego, bo niezrozumiałego.”
o wyliczankach.
Wyliczanki polskie (1975)
Źródło: s. 10
Podobne cytaty

o Dodzie.
Źródło: Jest inaczej, rmf.fm, 2011 http://www.rmf.fm/au/?a=extra&p=wywiad&idx=20110904-zapendowska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 31 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jrsv.htm

Źródło: Naturalny flow - wywiad z Linkin Park, empik.com, 2 lipca 2012 http://www.empik.com/naturalny-flow-wywiad-z-linkin-park-wywiady-empikultura,87355,a

Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 8 sierpnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/spiewacw.htm
Potrafiliśmy też zagrać niemal całe Wyzwolenie Witkacego. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrałam w wieku około 4 lat. To była Gridianna z Kieszonkowych przygód, bajki autorstwa Bułata Okudżawy. Przebrana w marynarskie ubranko mówiłam tylko jedno zdanie, ale pamiętam, jaka byłam przejęta. Odgrywane przez nas, wówczas pięcio – i trzyletnie dzieci, scenki ze spektakli stały się ulubionym elementem wszelkich domowych imprez. Granice były dla mnie bardzo płynne: teatr był zabawą, zabawa była teatrem.
Źródło: Magdalena Hajdysz, Ida Bocian: Teatr w genach, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” nr 197, 25 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122584.html?josso_assertion_id=FE2507BAA8A143AC

Źródło: Jan Oleszkowicz, Gra muzyka! Podręcznik do muzyki dla gimnazjum, wyd. Nowa Era, Warszawa 2011, s. 86.

Źródło: Katarzyna Skrzynecka: Unikam zakrętów, wp.pl http://film.wp.pl/id,415,name,Katarzyna-Skrzynecka,osoba_wywiady.html