„Myśli nie zależą od nas, rosną w nas niczym chwasty, czy tego chcemy, czy nie, są jak wewnętrzne pismo, nie można ich oddzielić od życia, które dałeś nam przeżyć, każdego człowieka, Panie, wypełniłeś osobliwymi myślami.”

„Nie zależało mi na pieniądzach – tylko sława mogła wypełnić moją wewnętrzną pustkę. Myślałem, że forsa to coś dla mięczaków. Dla głupków, którzy nie umieją żyć w biedzie. Natomiast miałem bzika na punkcie sławy. (…) Dziś interesuje mnie tylko, z czego zapłacić rachunki.”

„Tylko chwasty sieją się same i rosną w przyśpieszeniu. Wszystko inne, aby mogło rosnąć i żyć, wymaga czasu i cierpliwości, mozołu i dbałości. Jak ludzkość istnieje, raz tylko manna spadła z nieba i też nie wiadomo, czy to prawda.”

„Chcę z tobą zostać do końca życia. – A ja co na to? – Ty – nic. Tobie na niczym nie zależy.”

„Prawdziwym życiem człowieka jest to, że żyje on w myślach innych ludzi.”

„Pisma są myślami państwa, archiwa – jego pamięcią.”

„Madame, patrzę, czy pani rosną w skrzydła, bo wygląda pani jak anioł.”

„W życiu każdego człowieka jest taka chwila, gdy chciałby kogoś zabić.”

„Nie można myśli oddzielić od materii, która myśli.”

„Czasem wszystko zależy od jednego słowa wypowiedzianego w odpowiedniej chwili. Nie znał przyczyny tej osobliwej natury życia, ponieważ zbawienne słowo nie zawsze było najbardziej trafne czy logiczne, lecz tak właśnie było.”