„Już od pewnego czasu zastanawiam się, czy nagrać kolejną płytę i jaka miałaby być. Nie chodzi o to, że czuję się wypalona czy ogołocona z pomysłów, ale dlatego, że rynek zrobił się trochę dziwaczny. Nie chciałabym dostać po łapach za muzykę, którą się powszechnie nazywa niszową.”

„Nie wiedziałam nawet o co chodziło konkretnie w tej całej sprawie z kontraktem. Wiedziałam tylko, że miałam śpiewać dla jakiegoś gościa i jeśli mu się spodobałam, umożliwiłby mi nagranie piosenki i tego właśnie chciałam. Chciałam mojej płyty, chciałam nagrać płytę i… potem poszło już bardzo szybko.”

„Chciałabym wydać dobrą płytę. Jakiś czas temu nagrałam jeden utwór i pokazywałam go różnym ludziom. Nikt się nim nie zainteresował. A teraz wszyscy pytają: „Kiedy płyta?”. Nie chcę dawać ludziom byle czego. Muszę wziąć lekcje śpiewu. Muszę mieć czas, żeby skupić się na pracy.”

„Nagrywając (…) płytę, nie możesz mieć pewności, czy za chwilę się nie okaże, że nagrałaś ją sobie do szuflady. Jak ludzie mają pokochać twoją muzykę, jeśli nie mogą usłyszeć jej w radiu? Rozgłośnie rządzą się swoimi prawami. Czasem jeden człowiek decyduje o tym, jaki gatunek piosenki mu się podoba, a jaki nie, i determinuje potencjalny gust całej rzeszy słuchaczy. Zawodowe „być albo nie być” wielu muzyków zależy często od takich właśnie guru. To wcale nie znaczy, że twoja płyta jest słaba. Możesz nagrać utwory ze świetnymi tekstami i fantastyczną muzyką, a mało kto je usłyszy.”

„To jest płyta o budowaniu mostów, którymi może czołgać się kobieta niezauważona przez mężczyznę. Mostach, którymi mężczyzna może dostać się do świadomości kobiety.”

„Każdy błysk w jego błękitnych oczach wywoływał u niej gęsią skórkę. Jego spojrzenie hipnotyzowało, a ton głosu był niczym ulubiona piosenka, którą chciała nagrać na płytę i odtwarzać bez końca.”

„Zawsze chciałam nagrać płytę z teledyskami. Teraz moi wielbiciele nie będą musieli wchodzić na YouTube, aby obejrzeć klip.”

„W dzisiejszych czasach stare reguły showbiznesu zderzają się z tym, jak ludzie zdobywają muzykę. Już nie czeka się dwa lata na wydanie płyty. To się niedługo skończy, bo ludzie kupują single zamiast całych albumów, dzielą się muzyką i tak dalej. Chcą, żeby rzeczy działy się szybciej. Globalne społeczeństwo zwraca na coś uwagę przez krótki czas. Czuję całym sercem, że muszę robić swoje. Nie mogę pozwolić sobie na to, żeby odkładać to, co nagrałem i czekać na wydanie kolejnego projektu pięć lat.”

„Czasem się zastanawiam, czy to ciebie tak czuję, czy tylko pustkę po tobie.”

„W czasie realizacji filmu długo rozważałam pewne kwestie. Zastanawiałam się, czy ofiara zawsze musi opowiadać swoją tragiczną historię. Przecież równie dobrze może to zrobić ktoś inny, korzystając z jej porad. Uznałam, że nie jest to zły pomysł.”