„Nie narzekam, kiedy Vanessa każe mi coś zrobić. Prawdę mówiąc, nawet to lubię. Wtedy przynajmniej wiem, co mam zrobić.”

„Nie lękam się tego, co mogą mi zrobić ludzie, kiedy mówię prawdę. Boję się tego, co zrobiłby mi Bóg, gdybym skłamał.”

„Piekielnie się nudzę jeśli nie mogę malować, bo mam na przykład skaleczona rękę. Chodzę wtedy z kąta w kąt i nie wiem, co ze sobą zrobić.”

„Czasami czuję, że mam już dość emocji, a wtedy zamykam się w sobie i próbuję niczego nie czuć. Nie wiem, czy to działa, czy to dla mnie dobre (…), ale wiem, że tylko tyle jestem w stanie zrobić.”

„Jestem bardzo dumny z tego, co moje pokolenie zrobiło dla budowy wspólnej Europy, choć wiem, że ten proces nie jest jeszcze zakończony. Ale jeśli wziąć pod uwagę olbrzymie postępy, które zrobiliśmy w ciągu 50 lat, dzisiejsze narzekania to plucie sobie do zupy.”

„Inne dziewczyny jakoś nie narzekają! Właśnie mówią, że im fajnie!
– Co???
Urodziwy Młodzieniec poniewczasie zorientował się i zrobił bardzo głupią minę.
– Czy ty mnie zdradzasz? Zdradziłeś mnie?
– Nie pamiętam…”

„Kabaretu nie uda się zrobić bez publiczności, a ta przychodzi wtedy, gdy o grupie już się mówi.”

„Nie pamiętam już, kiedy zrobiłem to po raz pierwszy, ale wiem, kiedy zrobiłem to po raz ostatni – co do minuty.”

„Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.”

„Po pierwsze Matthew rozmawiał ze mną jak z dorosłym i za to go lubię. Mówił do mnie, jak do aktorki, a nie dziecka. Wiedział, że zrobię wszystko, co zechce, że rozumiem, o co mu chodzi i pozwalał mi decydować, czego nie zrobiłby żaden inny reżyser. Mówił: „Najpierw spróbuj tak, a potem spróbuj tak”. Czasami o coś konkretnie prosił, a potem pytał, czy mam inny pomysł, co ja bym zrobiła. Liczył się z moim zdaniem, co jest niezwykłe.”