„Do podróży przygotowuję się tak, jakbym przygotowywała się na śmierć. Jeśli nie wrócę, zostawię przynajmniej wszystko w najmniejszym porządku.”

„W każdej podróży jest kropla śmierci.”

„Śmierci bliskich trzeba się nie tyle uczyć, ile się do niej przygotowywać, przyzwyczajać do myśli o braku drugiej osoby. Nie wtedy, kiedy jest chora i powoli ją tracimy, ale dużo wcześniej. Śmierć to rzecz naturalna, jest nam przypisana, a pełnia szczęścia nie trwa wiecznie. Musimy przyjąć to, co nas czeka, a dzisiaj cieszmy się tym, co jest.”

„Często myślałem o śmierci i doszedłem do wniosku, że jest najmniejszym złem ze wszystkich.”

„Śmierć jest najmniejszym złem z tego wszystkiego, co uważa za zło człowiek.”

„Śmierć przez powieszenie. Wyrok śmierci w porządku, tego się spodziewałem. Ktoś musi przecież ponieść odpowiedzialność, ale przez powieszenie…”

„Mam do podróży stosunek bardzo ambiwalentny, bo ich akumulowanie jest nieuświadomionym pędem ku ostatecznemu odpoczynkowi. Umiłowanie podróży jest pędem ku śmierci, odcięcie się od nich jest deklaracją świadomości, do czego one zdążają.”

„Przeszkodzić komuś w śmierci wcale nie znaczy wrócić go życiu.”

„Wszyscy jesteśmy skazani na śmierć, od dnia narodzin. Ale my przynajmniej możemy żyć aż do śmierci.”

„Wobec śmierci przynajmniej mniej powinien być człowiek wolny.”