„Ambicją było pokonanie ściany. Styl przejścia stał się obsesją.”

„(…) podziemie to przejściowy etap,
możesz przejść go w wielkim stylu, lub na zawsze tam przepaść”

„Pomyśl
Historia to zmyślne, korytarze, pokrętne przejścia
I problemy; zwodzi nas szeptami ambicjami, kusi próżnością.”

„(…) na końcu zawsze jest
tamta ściana, przez którą nie przejdziesz, albo
przejdziesz za późno, ponieważ śmierć i przenikanie
zbiegają się ze sobą, dlaczego więc nie
milczeć, nie otulić się
w chusty jak Beduini, którzy zawsze
są w drodze i wcale się tym
nie przechwalają?”

„Nigdy nie miałem zamiaru, śmiałości ani ambicji zostać gwiazdorem filmowym. To się po prostu stało.”

„Przekraczając kolejną granicę stref pomyślałem sobie, że ludzi dzielą nie mury i zasieki, bo te w końcu okazują się do pokonania, lecz marazm i strach, a ich siewcy chcą osiągnąć taki stan, by linia nakreślona kredą na asfalcie odgradzała pewniej niż ściany z betonu.”

„Jako kobieta „po przejściach” stałam się z czasem bardziej wrażliwa. Jest we mnie więcej zrozumienia, cierpliwości. Stałam się z wyboru altruistką.”

„Zachodnia ściana Zadniego Kościelca
Trudno było
Dobić się
Do jej łóżka
Ale gdy
Wbijałem hak
Traciła cnotę
W ponurym zacięciu
Które przeszliśmy
Razem
W zeszłym sezonie
W zachodniej ścianie
Zadniego Kościelca”

„Duże zwierzę Jurka Stuhra zrobiłem na taśmie czarno-białej. Wygląda, jakby to były zdjęcia dokumentalne zrealizowane w małym miasteczku. Z drugiej strony – Pan Tadeusz – wielki, kolorowy, tętniący życiem film… To jest właśnie fajne, taka możliwość przejścia od stylu do stylu.”

„Nie wydaje mi się, żebym przebił się do pierwszej ligi hollywoodzkich aktorów. Na to, aby zostać kimś takim jak Brad Pitt, potrzeba dużo więcej ambicji. Nie odpowiada mi ten styl życia. Jestem zbyt wrażliwy, by tak żyć.”