„Śmiertelne dawki życia niestety nie powodują przyzwyczajenia
lecz raczej poczucie utraty
nieomal argument na nieużyteczność sztuki”

„Dla ludzi ponowoczesnych wszystko, co przekonując do wiary przedstawia się im jako argument, jest mniej skuteczne, ponieważ argumenty sugerują przesłanie podboju, zamiast przesłania pokoju. Czują oni, że prawda przychodzi jako tajemnica, jako opowieść i dzieło sztuki. Jest raczej poezją niż inżynierską konstrukcją.”

„Śmiertelna choroba zakonników: zagubienie Bożej optyki, utrata głębokiego oddechu, zatracenie metafizycznego dystansu.”

„Przyzwyczajenie powoduje, że bezprawie uważa się za prawo, a fałsz za prawdę.”

„Byłem raczej przyzwyczajony do odorów niż do splendorów.”

„Realizatora filmowego poza talentem i poczuciem rzeczywistości musi cechować marksistowska postawa wobec życia i sztuki.”

„Zamknięcie się w izolacji jednak pociąga za sobą niebezpieczeństwo utraty poczucia rzeczywistości.”

„A z poczucia krzywdy i utraty tego, do czego przywykli, zrodziło się nowe pokolenie polityków.”

„Śmiertelna do życia miłość (…).”

„Zawsze go podziwiałem i marzyłem, by być choć w przybliżeniu tak dobrym filmowcem jak on. Ale nigdy nie będę. Jego miłość do kina budzi we mnie nieomal poczucie winy.”