„To prawda, że miała dopiero dwadzieścia dwa lata. Była jeszcze dzieckiem. Ale jej śmierć odebrałbyś tak samo, gdyby miała lat czterdzieści albo pięćdziesiąt. Śmierć zawsze pozostanie śmiercią, a morderstwo morderstwem.”

„Byłem przy nim prawie czterdzieści lat. Najpierw przez dwanaście lat w Krakowie, a potem przez kolejnych dwadzieścia siedem w Rzymie. Zawsze przy nim. Zawsze u jego boku. A teraz, w chwili śmierci, poszedł sam. (…) Po tamtej stronie, kto mu towarzyszy?”

„Chętnie protestujemy przeciwko karze śmierci w Iranie; można ją dostać za morderstwo, ale też za homoseksualizm. Trudniej osądzić karę śmierci w USA. Tymczasem w Iranie rodzina zamordowanego może wybaczyć mordercy i uchronić go od stryczka. W USA – nie.”

„Jedyne, co zawsze pozostanie nieuleczalne, to śmierć, choroba chorób. Chorobę – z definicji – można leczyć. Wyjątkiem jest śmierć, choroba tych, którzy mają się doskonale.”

„Gwałtowna śmierć jest czynnikiem w naszych przypadkach. W ponad 700 przypadkach w 6 różnych kulturach, 61% pamiętało swą gwałtowną śmierć. Ale czy te przypadki są reprezentatywne? Ofiary wypadków, morderstw i samobójstw skupiają większą uwagę niż te dzieci, które wiodły spokojne życie. Dzieci również mają tendencję do pamiętania ostatnich lat poprzedniego życia. Prawie 75% naszych dzieci potrafi przywołać z pamięci sposób w jaki umarły, a jeśli śmierć była gwałtowna, pamiętają istotne szczegóły.”

„Morderstwo? Nie mów mi o morderstwie. Ja wynalazłem morderstwo!”

„Miłować prawdę to znosić pustkę, a także pogodzić się ze śmiercią. Prawda jest po stronie śmierci.”

„Śmierć nadaje sens życiu, dlatego trzeba mieć ją zawsze przy sobie – w myśli.”

„Patrząc na mój górski dorobek, nie ma co owijać w bawełnę i trzeba przyznać, że śmierć w górach nie powoduje u mnie dużego zaskoczenia, to po prostu się zdarza. Ludzie w górach zawsze ginęli, giną i ginąć będą i ten moment zawsze jest trudny. Pojawia się refleksja, że ta postać, ten zawodnik odchodzi na zawsze, góry go zabrały.
Jak czytałem notkę donoszącą o śmierci Marciniaka, to miałem jednak tę nutkę, odrobinę satysfakcji, że te dwadzieścia lat, o które przedłużył sobie życie po tej przygodzie na przełęczy Lho La, czy też przedłużyliśmy mu wspólnie – miało wartość, to było coś, dwadzieścia lat… I raczej myślałem o tym, co się udało przez te dwadzieścia lat, a nie o tym, że coś się teraz skończyło i że mamy do czynienia z jakąś wielką tragedią.”

„Filmuj morderstwa tak jak sceny miłosne, a sceny miłosne – tak jak morderstwa.”