„Często sobie myślę, że musiał narodzić się w probówce. Kiedy siedzimy na wszelakich tych konferencjach, posyła mi befehle [rozkazy] na małych karteczkach papieru – ja je wszystkie chowam, człowiek nigdy nie wie, kiedy to może się przydać – i przeważnie muszę się usłuchać. Już niemal się pogodziłem, że jestem jak ten foksterier na reklamach His Master’s Voice. Ale gdy tylko słyszę, jak mówi Mołotow, modlę się, żeby głos mego pana był choć odrobinkę bardziej ludzki.””

„Jestem więc rodzajem środka pobudzającego, człowiek nigdy nie wie, do czego się jeszcze kiedyś przyda.”

„Umysł ludzki jest wspaniałym instrumentem. Budzi się u człowieka w dzieciństwie i rozwija się aż do chwili, kiedy ten człowiek zabiera głos na konferencji międzynarodowej.”

„Nadzieją w ostatniej godzinie jest dla człowieka myśl, że więcej nie będzie musiał się narodzić.”

„Od tysiąca lat Ungernowie rozkazywali innym, nigdy od nikogo nie przyjmując rozkazów. Odmawiam uznania rządów klasy robotniczej. Jak człowiek, który nigdy nie miał nawet zwykłego służącego, może mówić o rządzeniu? Jest on niezdolny do wydawania rozkazów.”

„Kiedy jestem w ciągłym ruchu, nie dopuszczam do głosu wszystkich uciążliwości życia, na które byłbym skazany siedząc na kanapie.”

„Czyżbyś nie wiedzial że jestem kobietą? Kiedy myślę, muszę mówić.”

„Człowiek może, choć nie zawsze, kontrolować to, co mówi, ale nigdy tego, co myśli.”

„Uczeni w Piśmie wiedzieli, gdzie musiał się narodzić Mesjasz – ale siedzieli całkiem spokojnie w Jerozolimie. Trzej królowie zdani byli tylko na plotkę – ale ta plotka tak ich poruszyła, że podjęli długą podróż.”

„Nigdy nie sądziłem, że muzyka stanie się moim zawodem. Nigdy nie zapadło postanowienie – będę muzykiem. Po prostu nagle się okazało, że nim jestem. Pamiętam, kiedyś czytałem taki artykuł o plemieniu na wyspie południowego Pacyfiku, w Polinezji. Antropolog, który odwiedził to plemię, zapytał po pewnym czasie: nie widzę kościołów, gdzie wy się modlicie. A oni na to: nie ma kościołów, bo my modlimy się cały czas, we wszystkim co robimy, wszędzie. Myślę, że ze mną i muzyką było tak samo.”