„Wychodzę z założenia, że każdy jest kowalem swego losu.”

„Każdy jest kowalem własnego losu.”

„Powiadają, że człowiek jest kowalem swego losu. Ale dość często los jest kowalem, zaś poniektóry człowiek kowadłem.”

„Człowiek jest kowalem swego losu.”

„Człowiek jest kowalem swojego losu.”

„Trudno zostać kowalem swego losu bez szewskiej pasji.”

„Każdy swego szczęścia jest kowalem.”

„W Niskich Krajach człowiek spotyka się z obojętnością, co jest konsekwencją założenia, że każdy jest odpowiedzialny za swój los. Każdy zachowuje własne poglądy, nie ma jednak próby narzucania ich innym.”

„Trudno być kowalem własnego losu w cudzej kuźni.”

„Na pewno wierzę w to, że inicjatywa pojedynczych ludzi jest ważna, ale odpowiedzialność społeczna też. W tym sensie, żeby swój sukces umieć połączyć z jakąś formą troski o słabszych, biedniejszych. Tych, którym się nie udało, często ze względu na rzeczy od nich niezależne. Państwo – czyli my wszyscy, nie tylko urzędy, również obywatele, przedsiębiorcy – powinno dbać, żeby każdy mógł żyć w sposób – to strasznie zawłaszczone słowo – godny. Przez te ćwierć wieku bardzo silnie akcentowano, że każdy jest kowalem swojego losu, a jak komuś nie wychodzi, to jego problem.”