„Na scenie gram postać stworzoną przez autora i mówię cudzym tekstem. A tutaj jestem naprawdę sobą i mówię własnym głosem.”

„Czasem czuję lęk przed ludźmi. Dlatego zostałam aktorką. Chciałam sprowokować siebie do rozmowy z ludźmi, nawet jeśli mówię do nich cudzym tekstem. Ciągle tresuję wyobraźnię.”

„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””

„Szczerze mówiąc, już nawet nie pamiętam, że grałem taką postać.”

„Ten wywiad nie ma sensu. I nie mają sensu sesje zdjęciowe. To nie ma sensu, chyba że tworzę muzykę. Tylko dzięki muzyce jestem tutaj. Wiem, że nie jestem wysokim, ciemnym, przystojnym facetem, gwiazdorem rocka. Wiem, że nie jestem najbardziej charyzmatyczną osobą. Wiem, że nie jestem ciekawy lub śmieszny. Tak naprawdę jestem muzykiem i autorem tekstów. To jest jedyny powód, dla którego tutaj jestem.”

„Jestem bardzo emocjonalną osobą, a mój talent przelewa emocje na papier. To jest coś, co po prostu potrafię. Ludzie mogą nie wierzyć, że ja byłam autorką tekstów, ale tak jest naprawdę.”

„Nie odważyłbym się dziś widzów epatować czymkolwiek, a zwłaszcza własnymi bebechami, wnętrzem czy problemem. Jestem konserwatywny. Nawet jeśli to jest kontrowersyjny Ogień w głowie – bo i taki tekst robiłem – nie staram się być groźniejszy czy mądrzejszy niż autor. Jeśli autor pisze, że na palcu bohatera pojawia się krew, to nie uzurpuję sobie prawa do wylewania wiadra krwi na scenie. A autorów, którzy wylewają krew wiadrami, w ogóle nie traktuję poważnie i nie zajmuję się ich tekstami. Nie chciałbym, żeby jakakolwiek scena mojego spektaklu mogła być przez kogoś – nawet opacznie – zrozumiana jako gloryfikacja zła.”

„Dla mnie pisanie tekstów jest bardzo ważne. Nie chcę wyjść na scenę i śpiewać teksty innych autorów. Chcę czuć, że to ja je napisałam, że to właśnie, a nie co innego, chciałam przekazać.”

„Uważam, że nie powinno się eksperymentować z tekstami napisanymi przez klasyków. Wprowadzanie zmian do ich tekstów jest, delikatnie mówiąc, nadużyciem, a raczej niedozwoloną ingerencją w tekst. Eksperyment jest ciekawą formą, ale powinno się wykorzystywać teksty autorów, którzy się na coś takiego zgadzają.”

„Wolę trzymać się tekstu. I co najwyżej przed nakręceniem danej sceny poprawić parę zdań, żeby brzmiały naturalnie. Wychodzę z założenia, że scenariusz jest podstawą filmu i jeżeli w dialogach znalazły się takie, a nie inne słowa, to znaczy, że czemuś one służą. Zadaniem aktora jest sprawić, by wypadły one naturalnie. By widz miał wrażenie, że ten facet na ekranie naprawdę mówi coś od siebie, a nie, że ktoś napisał mu tekst.”