„Aktorstwo może być fascynującym zajęciem, jeżeli traktuje się je jako pasję, a nie fabrykę do zarabiania pieniędzy. Ale zawód reżysera polega na tworzeniu własnych światów, jest szerszym spojrzeniem na rzeczywistość. Chciałem poopowiadać swoje własne światy.”

— Łukasz Garlicki

Źródło: Łukasz Garlicki – w podwójnej roli http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1475:10.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

świat , rzeczywistość , zawody , zawód , zajęcia , fabryka , zarabiać , reżyser , spojrzeć , traktowanie , aktorstwo

Łukasz Garlicki Fotografia

Łukasz Garlicki 2

aktor polski 1977

Podobne cytaty

„Jeśli traktujemy aktorstwo tylko jako zawód, czyli zarabianie pieniędzy – to nie ma żadnego problemu. Natomiast, jeśli traktujemy go jako rodzaj ekspresji – jest on sferą szaleństwa. Pomiędzy dionizyjskim a apolińskim podejściem do sztuki aktorstwo jest bliskie dionizjom. To jest rodzaj zatracania się. Przez dwie, trzy godziny wolno nam się zatracać, zaprzedawać własną duszę. Takich wariatów – aktorów kochamy. Nie lubimy polonistów aktorstwa, ale kochamy szaleńców, dla których zatracanie się w roli jest wyznawaniem jakiegoś potwornego boga, wyznawaniem potwornej herezji. Idę w to całym sobą. Jeśli tylko lenistwo mnie nie dopada.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Polski”, 2 kwietnia 2010

„Człowiek posiada trzy światy: swoje mieszkanie, wnętrze własnej duszy i świat zewnętrzny.”

Andrzej Czesław Klimuszko (1905–1980)

„(…) aktorstwo jest rodzajem zabawy, przygody, ale przy najpoważniejszym traktowaniu tego zawodu.”

Agnieszka Mandat (1953) polska aktorka

Źródło: Jolanta Ciosek, Aktorka wiecznego ruchu , „Dziennik Polski”, 12 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/awru.htm

„Aktorstwo jest moim zawodem i wielką pasją, jednak nie determinuje całego mojego życia. Coraz ważniejsze staje się dla mnie pisanie.”

Gabriela Muskała (1969) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szukam.htm

„To odnosi się do całego Wall Street: oni nie chcą, żeby świat zrozumiał, jak zarabiają tyle pieniędzy – na instrumentach pochodnych i tradingu na własny rachunek – i nie chcą, żebyśmy odkryli, dzięki komu zarabiają te pieniądze. Ludzie mają wizję Wall Street jako miejsca, gdzie bogaci grają za pieniądze bogaczy, ale to nie jest prawdziwy obraz rzeczywistości. Ci bogacze stanowią pięć procent amerykańskiego rynku, reszta to fundusze emerytalne, państwowe fundusze majątkowe, organizacje filantropijne itd.”

Greg Smith (1991) amerykański koszykarz

Źródło: rozmowa Philippe Boulet-Gercourta, Zbieg z Wall Street, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 19 listopada 2012.

„Czym jest dla mnie kino? Jest to chyba najradykalniejsza forma wędrówki w pewną rzeczywistość, tworzenie fikcyjnej rzeczywistości, ale ta fikcja nie jest jej przeciwieństwem, ona ją wyostrza. (…)
Czy jest to zawód? Oczywiście: robiłem filmy, bo wydawało mi się, że umiem je robić i była to praca, która poza wszystkim tworzyła podstawę mojej egzystencji, nie tylko artystycznej, po prostu fizycznego bytu. Robiąc filmy zarabiałem na życie. O tym artysta niechętnie mówi. Nie wypada przyznawać się do tego, że robi się coś dla pieniędzy. Ładniej brzmi – z potrzeby duszy. A przecież każdy, największy artysta, żyje ze swojej sztuki. (…) prawda jest taka, że zarabianie pieniędzy jest u nas – szczególnie wśród inteligencji – rzeczą wstydliwą. O tym nie wypada mówić w dobrym towarzystwie. Co to znaczy być reżyserem filmowym? Jest to jakaś umiejętność. Umiejętność przekazu własnego świata – innym.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 7.

„Często ktoś studiuje aktorstwo z zamiarem zostania potem reżyserem. Moja droga jest inna. Walczę o to, żeby nikt nie traktował mnie tylko jako reżysera. Niektórzy nie rozumieją, że zawodów można mieć kilka i że działać można w kilku materiach równocześnie. Irytuje mnie ten brak zrozumienia.”

Barbara Wysocka (1978)

Źródło: Rytmy wewnętrzne, „Tygodnik Powszechny” nr 51, 19 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108221.html

„Często brakuje odwagi. Chęci zmierzenia się z rzeczywistością i przetworzenia jej na własną wypowiedź artystyczną. Brakuje odwagi starszym, żeby odejść z honorem, a młodszym, żeby zająć własne stanowisko wobec świata.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

„Chciałem przez jakiś czas poopowiadać o ważnych tematach. Tworzyć historie, które występują w naszym społeczeństwie, w naszej rzeczywistości i których nie widziałem w kinie.”

Piotr Matwiejczyk (1980)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37781

„(…) zgłębianie realiów historycznych jest bardzo ciekawe, ale nie mniej fascynująca jest dla mnie możliwość zaprezentowania własnego spojrzenia na daną epokę, na opowieść, wreszcie na psychikę bohaterów. W przypadku tej inscenizacji nie zapominałam o historycznych wzorach, ale też starałam się stworzyć własną wizję.”

Franca Squarciapino (1940)

Źródło: Czerwień na ślubnej sukni, „Rzeczpospolita”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnss.htm

Pokrewne tematy